________________
(૪૩) વિનય વિચિન્તય મિત્રતાનું, ત્રિનાનિ નનતાણું !
कर्मविचित्रतया गतिम्, विविधां गमितासु ।। અર્થ : વિનય ! ત્રણ જગતની જનતાઓને વિશે તું મૈત્રીભાવના ભાવ કે જે
બિચારી જનતા કર્મની વિચિત્રતાને લીધે જાતજાતની ગતિઓમાં
પહોંચી ગઈ છે. (૪૪) સર્વે તે પ્રિયવાવાસ, ર દિ રિપુરિદ વોઝરિ !
मा कुरु कलिकलुषं मनो, निजसुकृतविलोपि ।। અર્થ: બધા જ જીવો તારા પ્રિય બાંધવ છે. અહીં કોઈ તારો શત્રુ નથી.
વિનય ! તું તારા મનને કજીયા-ઝઘડા-સંક્લેશથી મલિન ન કર.
આવું મન તો તારા બધા જ પુણ્યકર્મોને ખતમ કરી નાંખશે. (૪૬) વિ વો લુત્તે પરો, નિનવર્મવશેન !
अपि भवता किं भूयते, हृदि रोषवशेन ।। અર્થ : રે! કદાચ કોઈ પારકો માણસ તેના ક્રોધમોહનીય કર્મના ઉદયને લીધે
તારા ઉપર ક્રોધ કરી પણ બેસે. પણ એટલે શું તું પણ હૃદયમાં ક્રોધને
ધારણ કરે એ યોગ્ય છે? (४६) अनुचितमिह कलहं सताम्, त्यज समरसमीन ।
भज विवेककलहंसताम्, गुणपरिचयपीन ।। અર્થ : આ માનવભવમાં, સાધુજીવનમાં પરસ્પર ઝઘડો કરવો એ સારા
આત્માઓ માટે તો બિલકુલ ઉચિત નથી. આત્મન્ ! સમતારસમાં તરનારી માછલી બનીને તું આ કજીયા-કંકાસને છોડી દે. એના બદલે વિવેકગુણથી મનોહર એવો હંસપક્ષી બન. બીજાના ગુણોના
પરિચયથી પુષ્ટ બન. (४७) शत्रुजनाः सुखिनः समे, मत्सरमपहाय ।
सन्तु गन्तुमनसोऽप्यमी, शिवसौख्यगृहाय ।। અર્થ: મારા કહેવાતા તમામ શત્રુઓ ક્રોધને, ઈર્ષ્યાને છોડી સુખી થાઓ.
તેઓ પણ મોક્ષઘર તરફ જવા માટે ઉત્સુક બનો.
૧૭૨
જૈન શાસ્ત્રોના ચૂંટેલા શ્લોકો ભાગ-૧
