________________
९२
Baa!ई सूत्तं
गाणं श्रत्येगइयाणं अणते जाव केवलवरनापदंसणे समुपज्जइ । ते बहूई वासाईं केवलिपरियागं जाव पाउति पाणि त्ता भत्तं पच्चक्खंति भत्तं त्ता बहूई भत्ता असणाए छेदेन्ति छेदित्ता जस्सट्टाएकीरह णग्गभावे जाव अंत करंति ।
जेसिंयि णं एगइयाणं णो केवलवरननाणदंसणे समुप्पज्जइ ते बहुईं वासाइं छउमत्थपरियागं पाउणति पाउलिस आबाहे उप्पण्णे वा अणुप्पण्णेवा भत्तं पच्चक्खति । ते बहूई भत्ताइं अणसणाए छेदेंति छेदित्ता जस्सठ्ठाए कीरइ एग्गभावे जाव तमहमाराहित्ता चरिमेहिं ऊसासणीसासेहिं अणतं अणुत्तरं निव्वाघायं निरावरणं कसिणं पडिपुण्णं केवलवरनाणदंसणं उप्पाडिंति, तत्र पच्छा सिज्झिहिंति जावतं करेहिंति ।
एगच्चा पुण एगे भयंतारो पुव्वकम्माव से सें कालमासे कालं किच्चा उक्कोसेणं सव्वसिद्धे महाविमाणे देवत्ताए उववत्तारो भवति, तेहिं तेसिं गई तेत्तीसं सागरोविमाई ठिई, राहगा, सेसं तं चैव ॥ २१ ॥ सेज्जे इमे गामागर जाव सरिवेसेसु मणुया भवंति तं जहा - सव्वकामविरया सव्वरागविरया
