Vishvani Adhyatmik Ajayabio Aapna Sadhu Sadhvio Part 03

SR No.: 022595
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust
Publication Year: 2014
Total Pages: 124
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 19 MB

Page 50

વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓઆચારથી શાસન પ્રભાવના
જુઓ તો ખરા ત્યાગધર્મનો પ્રભાવ કેટલો છે !
એક મોટા ઘરમાં મહેમાનો હોવાદિ કારણોસર વેડમી બનાવેલી હતી. ૧૨-૧૫ માણસો ૨ હતા. સાધુ અચાનક વહોરવા જઈ ચડયા. બધા ભક્તિભાવથી ભેગા થઈને ઊભા રહ્યા. મુખ્ય વ્યક્તિઓ વહોરાવવા લાગ્યા. વેડમીનો જથ્થો પડેલો હતો પણ સાધુને આંબિલની રોટલીનો ખપ હતો. બધાએ બધી વસ્તુની વિનંતી કરી, પણ સાધુએ વેડમીના જથ્થાની નીચે રહેલી બે લૂખી રોટલીની યાચના કરી “મારે આનો ખપ છે.'' ગૃહસ્થો આભા જ બની ગયા. બે રોટલી વહોરી સાધુ હજી તો ઘરનાં બારણાની બહાર જ નીકળ્યા છે. ત્યાં એમના કાને શબ્દો સંભળાયા ‘શું આપણા જૈન સાધુઓ છે! વેડમીના જલસા ત્યાગી લૂખી રોટલી આરોગે છે. ધન્ય છે આ
મહાત્માઓને !''
એક શ્રાવક સાધુને વિનંતી કરી છેક બારમા માળે વહોરવા લઈ ગયો. સાધુ માટે શીરોખમણ વગેરે બનાવી રાખેલું. સાધુને એ દોષિત લાગ્યું; માત્ર રોટલી-શાકાદિ નિર્દોષ લાગતી વસ્તુઓ વહો૨ીને નીકળી ગયા. શ્રાવક અચંબો પામ્યો. બાર-બાર માળ મેં ચડાવ્યા, તો પણ આ સાધુઓ શીરો દોષિત લાગવાથી વહોરતા નથી. એ કેવી ગજબની અનાસક્તિ!
શંખેશ્વર અઠ્ઠમ ક૨વા આવેલો એક યુવાન ત્યાં તપસ્વી મહાત્માના સંપર્કમાં આવ્યો. શંખેશ્વરમાં રસોડાઓ મોટા પાયે ચાલતા હોવા છતાં એ મહાત્મા નિર્દોષ ગોચરી માટે, આંબિલની લૂખી રોટલીઓ માટે શંખેશ્વરના જૈનેતર ઘરોમાં વહોરવા ગયા. એ યુવાન સાથે ગયો. જૈનેતરોનો જબરદસ્ત ભાવ અને મહાત્માની માત્ર લૂખી રોટલી-રોટલા વહો૨વાની પ્રવૃત્તિ જોઈ એ યુવાન સ્તબ્ધ બની ગયો. ‘આ શંખેશ્વરમાં મોટું આંબિલ ખાતું ચાલું છે. ઢોકળા, ઢોસા, ઈડલી... વગેરે બધું જ મળે છે, છતાં એ બધાની આસક્તિ ન પોષવા, એ દોષિત વસ્તુઓ ન લેવા આ સાધુ લૂખી રોટલી-રોટલાથી નિર્વાહ કરે છે.'' એ વિચારોથી યુવાન એટલો બધો ભાવિત બન્યો કે એણે દીક્ષા લેવાનો નિર્ણય કર્યો. એ પાકો મુમુક્ષુ બની ગયો. એક સાધુનો ત્યાગધર્મ એક સંસારીને છેક સાધુ બનવા સુધીની સફળ પ્રેરણા આપનારો બન્યો.
જૈનેતરોના ઘરે ગોચરી ગયેલા મહાત્માને પેંડા-માવાની વિનંતી થઈ ‘આ ઘરના છે કે બહારના ? માવો કેવો ? કેટલા દિવસ ?....’’ વગેરેને લીધે એ વસ્તુઓ વહોરવા જેવી ન લાગવાથી સાધુએ ના પાડી. રોટલી, રોટલા, છાશ વહોર્યા. પરંતુ આ પ્રસંગથી પેલા જૈનેતરને લાગ્યું કે “આ જૈન સાધુઓ કંઈ ખાવાનું નથી મળતું એટલે અહીં આવનારા નથી. આ તો સારી સારી વસ્તુઓ પણ લેવાની ના પાડે છે. પૈસા આપીએ તો પણ ના પાડે છે. આ લોકોનો આચાર જબરો છે...’’
૪૮