Vishvani Adhyatmik Ajayabio Aapna Sadhu Sadhvio Part 03

SR No.: 022595
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust
Publication Year: 2014
Total Pages: 124
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 19 MB

Page 48

-~~~~વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ --~~-~કારણે જ મારું મન વ્યાકુળ થઈ જાય. સ્તુતિરૂપી ભક્તિ દ્વારા જીવહિંસા રૂપી કમભક્તિ સાધુ તરીકે મને ન શોભે. શ્રાવકોનો આચાર જુદો છે. સાધુનો આચાર જુદો છે.
એટલે હું સાંજે દેરાસરની બહાર ઊભો રહીને જ સ્તુતિ વગેરે બોલું. બહારના ભાગમાં તો સારો એવો પ્રકાશ હોવાથી દીવાની ઉજઈ ત્યાં ન ગણાય, હણાઈ જાય.
શક્ય હોય ત્યાં સુધી હું કામળી ઓઢીને પણ ઉજઈમાં ઊભો રહેતો નથી. કેમકે મોટું-હાથપગ વગેરે ભાગો તો ખુલ્લા છે. એ બધા પર ઉજઈ પડે તો એ જીવોની હિંસા થાય જ ને? એટલે જ ઉજઈમાં ઊભો રહીને વાતચીત પણ ન કરું. આપણા શબ્દોથી-વાયુથી પણ તેજસકાયની હિંસા થવાની વાત શાસ્ત્રમાં છે જ. એટલું જ નહિ, મારી ઉપધિ પર એટલે કે દાંડા-પાત્રા વગેરે ઉપર પણ જો ઉજઈ પડતી હોય તો મને ચેન ન પડે. હું તરત જ એ ઉપધિ ત્યાંથી હટાવી લઉં, એ પછી જ મને સંતોષ થાય.
હું કદી ઉપાશ્રયમાં લાઈટ ચાલુ કરાવતો નથી. ગમે એટલું અંધારું હોય, પણ એમાં જ જીવવાનું હું શીખી ગયો છું. હા! બીજાઓને જરૂર હોય અને કરાવે તો એ એમનો અપવાદ છે. મારે જરૂર નથી, માટે હું આ અપવાદ સેવતો નથી.
તેજસકાયની વિરાધનાથી બચવા માટે જ મોબાઈલ-ફેક્સ-ઝેરોક્ષ વગેરે મને ખૂબ ખૂંચે છે. એનાથી બચવા માટે ખૂબ પ્રયત્નો કરું છું. ક્યારેક નાછૂટકે એ દોષો સેવવા પડે તો પ્રાયશ્ચિત્ત તો કરી જ લઉં છું.”
બોલો, તેજસકાયની વિરાધનાથી બચવા માટે આપણા જીવનમાં આવી કોઈ યતના ખરી? અત્યાર સુધીમાં કેટલા ફોન કરાવ્યા? એમાં ય કારણસર કેટલા? એમાં નકામી વાતો પણ, જેના વિના ચાલી શકે એવી વાતો પણ કેટલી કરાવી? આ મહાત્મા તો કહેતા હતા કે
ફોન કરાવવો જ પડે તો “મહારાજ સાહેબ તમને ધર્મલાભ કહેવડાવે છે' વગેરે વધારાની કોઈ જ વાત કરાવતો નથી.” અને આપણે? જાતે જ મોબાઈલ પર બોલીએ ખરા કે? ફોન ઉપર માંગલિક સંભળાવીએ ખરા કે? ફોનનું સ્પીકર ચાલુ કરાવીને બધું સાંભળીએ ખરા કે? ફોનમાં જાતજાતનાં ચિત્રો જોઈએ ખરા કે? ધર્મ પામેલા શ્રાવક-શ્રાવિકાઓ દુઃખી હેયે વારંવાર વેદના ઠાલવતા સાંભળ્યા છે કે “મહારાજ સાહેબ! મોબાઈલાદિનો ઉપયોગ ખૂબ વધી ગયો છે. અમારા જેટલા ફોન હોય, એના કરતા વધારે ફોન કરાવવાના..” આ બધામાં આપણે નિમિત્ત ન જ બનવું જોઈએ.
(૨૧) વિહાર કરીને આવેલા એક વડીલ સાધુ ઘડો તૈયાર કરીને ઉપાશ્રય બહાર નીકળતા હતા. મેં જોયા એટલે કહ્યું કે, “સાહેબજી! પાણી બધું આવી ગયું છે.” એ હસી પડ્યા. મને કહે “એ તો આંબિલ ખાતાનું છે. હું ઘરોમાં વહોરવા જાઉં છું. કાયમ ઉકાળેલું પાણી પીનારા કેટલાક ઘરોનો મને ખ્યાલ છે. ત્યાંથી નિર્દોષ પાણી મળી રહે ને?”