Vishvani Adhyatmik Ajayabio Aapna Sadhu Sadhvio Part 03

SR No.: 022595
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust
Publication Year: 2014
Total Pages: 124
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 19 MB

Page 35

-~~~-~ «€ વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ
~~~+ મુશ્કેલી પડે. એટલે જ તો સીવેલી વસ્તુ વાપરવાનો નિષેધ છે. એટલે આવું ખુલ્લું સીવ્યા વિનાનું પ્લાસ્ટિક રાખ્યું છે. આસનની જેમ એનું પડિલેહણ પણ સહેલાઈથી કરી શકાય. એમ ઓઘા ઉપર ઓઘારિયાની સાથે જ ઓઘારિયા જેવું પ્લાસ્ટિક વીંટાળી દઉં. એના ઉપર જ ઓઘાની દોરી બાંધી દઉં. એટલે ઉનાળામાં વિહારમાં કે બપોરે ગોચરીમાં ઓઘો ભીનો ન થાય.”
(૫) ચોમાસું પૂર્ણ થયા બાદ ચાલુ વિહારમાં એક સ્થાને એક મુનિરાજ મળ્યા. સહજ રીતે મેં પૂછ્યું કે “ચોમાસું કેવું ગયું? વ્યાખ્યાનમાં કેટલી સંખ્યા થતી હતી?”
ત્યારે એ મુનિ કહે “ચોમાસું સારું ગયું. ભાઈઓની સંખ્યા સારી, બહેનોનો મને અંદાજ
નથી.”
મેં પૂછ્યું કે “કેમ? અંદાજે તો ખ્યાલ આવે ને?”
ત્યારે એ કહે કે “ચાર મહિના મેં કદી બહેનોની સભા તરફ દૃષ્ટિ પણ પાડી નથી. એટલે એ તરફ અડધો હોલ ભરાયો, પા હોલ ભરાયો કે આખો હોલ ભરાયો? વગેરે મને કશી ખબર નથી પડી. તમને કદાચ વિશ્વાસ ન પણ બેસે, પણ આ ખરેખર સાચી વાત છે. મારે મારા સંયમની સુરક્ષા કરવી જ રહી. એટલે માત્ર ને માત્ર ભાઈઓ તરફ જ દૃષ્ટિ રહે એ રીતે જ બેસતો અને એ રીતે જ પ્રવચન આપતો.”
આશ્ચર્યચકિત થઈ જવાય એવી આ વાત સાંભળીને મને આનંદની સાથે દુઃખ પણ એ વાતનું થયું કે “આવી સૂક્ષ્મતમ કાળજી તો મારી પાસે ન ય હતી. પરિણતિ સાથે જ આચારપાલનમાં પણ કેવી ગંભીરતા!
(૬) મુંબઈ-ભાયંદરમાં એક પ્રભાવક મુનિ મળ્યા, એ કહે કે અમારા ગુરુજી આચાર્ય છે, ૫૦થી વધુ વર્ષનો દીક્ષા પર્યાય છે, ૫૦-૬૦ સાધુઓનું એમનું ગ્રુપ છે. વિદ્વાન અને લોકોમાં પૂજ્ય છે. આટલી બધી વિશિષ્ટતા અને ૭૦ વર્ષ વટાવી ચૂકેલી ઉમર હોવા છતાં એ આજે પણ કાચી મલમલની પાંગરણી વાપરતા નથી. પણ સામાન્ય સાધુઓ જે વાપરે છે, એવી પાંગરણી વાપરે છે. ચોલપટ્ટો પણ લોનનો નહિ, પણ L.L.B. નો. વાપરે છે, કંદોરા તરીકે આજે પણ નાડુ વાપરે છે. નવા જમાનાની, આકર્ષક નાયલોનની બનેલી દોરીઓ વાપરતા નથી.
પ્રભાવકતા, વિદ્વત્તા, વિશાળ પરિવાર, વૃદ્ધત્વ.. આ તમામ ન હોવા છતાં ય આ બધી બાબતોમાં ધડાધડ છૂટ લેવાતી જ્યારે દેખાય ત્યારે પોતાના જીવનમાં એ આચારને વણી લઈને જગતને મૌનપણે ઉપદેશ દેનારા એ આચાર્યની ઉંડાઈને ભાગ્યે જ કોઈક અનુભવી શકે.
(૭) ગોચરી માંડલીમાં મારે ગોચરી વહેંચવાની હતી. આહાર-વ્યંજનાદિ વહેંચી દીધા બાદ મિષ્ટ વગેરે વિશિષ્ટ વસ્તુઓ વહેંચવાની શરૂ કરી. એક મહાત્મા પાસે પહોંચ્યો તો એમણે ના પાડી કે “મને નહિ ચાલે.”
મેં પૂછ્યું કે “કેમ બાધા છે?”