Page Text
________________
कोई क्षेत्रमा न पण मळे त्यारे तेनो संग्रह करी राख्यो होय तो साधुओने उपयोग माटे आपी शकाय. जो आ प्रमाणे व्यवस्था न करी होय तो साधु सीदाय.
देशस्वरूपना ज्ञाता आचार्य शीत शरीरवाळा साधुने सौराष्ट्रादि शीतप्रधान देशोमां न मोकले. मरुधरादि देशोमां मोकले. वळी वायुप्रधान देहवाळाने मेवाड देशमा विचरवानी आज्ञा न आपे कारण के ते देशमां मकाई अने चोखानो आहार मळतो होवाथी वायुप्रकृतिवाळा साधुने माफक न आवे, तेवा शरीरवाळाने मालवदेशमां मोकले. क्षेत्र संबंधी विचारणा करे के उज्जैनी नगरीमां अन्य मतनुं प्राबल्य विशेष छे, माटे त्यां ओछा पांडित्यवाळा शिष्यने न मोकले, कारण के तेम करवाथी शासननी लघुता थाय. तेवा अल्पज्ञ शिष्योने मारवाड, गुर्जर, सौराष्ट्र आदि देशोमां मोकले. सूंठ प्रमुख द्रव्यादिकना जाणकार होय. ग्लानादिकने आ वस्तुनी जरूर छे, आ वस्तु तेमने उपयोगी थई पडशे तेम जाणे. वळी साधु स्थूळशरीरी होय तो तेमने घृतादिक पुष्टि करनारां द्रव्यो विशेष न आपे. एवी रीते द्रव्यना पण विचारक होवा जोईए. अमुक देशमां सुकाळ थशे के दुष्काळ पडशे ते पण जाणनार होवा जोईए, कारण के दुष्काळवाळा देशमां विचरे तो गोचरी पण न मळे, संकटमां सपडावं पडे अने धर्मसाधन के स्वाध्यायादि न थाय. एवी रीते काळने विचारीने शिष्यादिक परिवारने विचरवानी आज्ञा आपे. साधु प्रत्ये लोकोना स्वभाव-श्रद्धाने जाणी ते प्रमाणे विहारनी अनुमति आपे. दूरना स्थळोमां विहार थोडो करावे परन्तु गुर्जर, सौराष्ट्रादि देशोमां साधुओ प्रत्ये अत्यन्त प्रीतिभाव के बहुमानभाव होय तेवा स्थळमां साधुओने विचरवानी आज्ञा आपे. आ प्रमाणे सुगुरु पांच प्रकारना यथास्थित ज्ञाता होय.
वस्त्र, पात्रादिकनो संग्रह करे पण ते प्रच्छन्न-गुप्त राखे; गृहस्थने न जणावे. आनुं कारण दर्शावतां कहे छे के-भद्रिक-भोळो गृहस्थ होय तो एम पण कदाच विचारे के-साधु पासे घणा वस्त्र-पात्रादिक होय तो तेमां दोष नहीं होय परन्तु विचक्षण गृहस्थ तो समजे के आटला बधां वस्त्र-पात्रना उपकरण राखे छे तो साधु शा माटे थया? आटला बधा परिग्रहधारीने साचा साधु कई रीते कही शकाय? आवी अश्रद्धा उत्पन्न न थाय माटे शास्त्रकार महाराज कहे छे के आचार्ये आ संग्रह गुप्त राखवो. आ हकीकत प्रत्ये शंका दर्शावतां प्रतिवादी प्रश्न करे छे के–“आचार्ये आवो संग्रह गुप्त राखवो तेवो कोई पण शास्त्राधार छे?” तेनो जवाब आपतां श्रीस्थानांगसूत्रना सातमा स्थानकनी टीकानो उल्लेख करी जणावे छे के –“आयरियउवज्झायाणं गणंसि सत्तसंगहठाणा पं. तं.-आयरियउज्झाए गणंसि आणं वा धारणं वा सम्म पउंजित्ता भवति १, आयरियउवज्झाए गणंसि अहाराइणिआए कितिकम्मं वेणइअंसम्म पउंजित्ता भवइ २, आयरियउवज्झाए गणंसि जे सुअएज्जवजाए धारेति ते काले काले सम्म अणुप्पवाएत्ता भवइ ३, आयरियउवज्झाए गणंसि गिलाणसेहे वेआवच्चं अब्भुट्ठित्ता भवति ४, आयरियउवज्झाए गणंसि आपुच्छित्तचारी आविहवइ णो अणापुच्छित्तचारी ५, आयरियउवज्झाए गणंसि अणुप्पन्नाइं उवगरणाई सम्मं उप्पाएत्ता भवइ ६, आयरियउवज्झाए गणंसि पुव्वप्पण्णाइं उवगरणाइं सम्म सारक्खित्ता संगोवित्ता भवति ७ ॥"
श्रीगच्छाचार-पयन्ना-६२'
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |