Page Text
________________
चारित्रवंत जाणवा. हवे बेतालीस दोष कया कया ते जणावे छे
सोळ उद्गम दोष -“आहाकम्पु १ देसिय २, पूइकम्मे ३ य मीसजाए य ४ । ठवणा ५ पाहुडियाए ६, पाओयर७ कीय ८ पामिच्चे ९ ॥१ ॥ परियट्टिए १० अभिहडु ११ - • ब्भिन्ने १२ मालोहडे य १३ अच्छिज्जे १४ । अणिसिट्ठ १५ ज्झोयरए १६, सोलस पिंडुग्गमे दोसा ॥ २ ॥ * १. आधाकर्म - केवळ साधुने माटे ज छकाय जीवनी विराधनावडे अशनादिक आहार तैयार करवानी क्रिया. आ प्रमाणेनी पापक्रियाथी तैयार थयेल आहार दोष अने दोषवाननी अभेद विवक्षाए दूषण. प्रमाणे आगळना दरेक दोषोमां पण समजी लेवु. २. औद्देशिक सर्व साधुओने उद्देशीने करवामां आवेल. ३. पूतिकर्म - शुद्ध आहारमा अशुद्ध आहारनो संयोग, शुद्ध आहारमा आधाकर्मिक आहारनो एक पण कण मिश्र थाय तो ते पूतिकर्म थई जाय. ४. मिश्रजात - शरूआती ज गृहस्थ अने साधु बनेने माटे भेगो बनावेल. ५. स्थापना - केटलोक समय साधुने अर्थे आहारादि राखी मूकवा. ६. प्राभृतिका - साधुनो लाभ लेवा माटे विवाहादिनो काळ आगळ-पाछळ राखवो. ७. प्रादुष्करण- साधुने वहोराववाना स्थानमां वस्तुने प्रगट करवा माटे दीपक करे, बारी-बारणा होय तो उघाडे. ८. क्रीत-साधु वहोराववा निमित्ते द्रव्यादिथी वस्तुओ खरीदवी. ९. प्रामित्य-वहोराववा माटे वस्तु उधार लावे. १०. परिवर्तित - साधुने वहोराववा निमित्ते वस्तुनो अदला-बदलो करे. ११. अभ्याहृत-साधुने वहोराववा निमित्ते ज्यां साधु वसता होय त्यां सामो आहार लई जाय अथवा बीजा गामथी मंगावे, एक स्थानथी बीजे स्थाने लई जाय. १२. उद्भिन्न- माटी विगेरेथी छांदेल घडाने खोलीने आहार आपे. १३. मालाहत - भोंयरामांथी, कोठारमाथी अगर तो माळ ऊपरथी लावीने आपे. १४. आच्छेद्य - पोताना पुत्रादिकनी साधुने वहोराववानी अनिच्छा छतां तेना पाथी बळजबरीथी ग्रहण करीने आपे. १५. अनिसृष्ट कोई एक पदार्थनी मालीकी घणाओनी होय छतां ओनी अनुमति विना आपे अने १६. अध्यवपूरक- गृहस्थे पोतानी रसोईनी शरूआत कर्या पछी 'साधु आवशे' एम विचारी साधुने निमित्ते विशेष रसोई रांधवी.
उत्पादन सोळ दोष - " धाई १ दूई २ निमित्ते ३, आजीव ४ वणीमगे ५ तिगिच्छा ६ य । कोहे ७ माणे ८ माया ९, लोभे १० य हवन्ति दस एए ॥१ ॥ पुव्विपच्छासंथव ११, विज्जा १२ मंते य १३ चुन्न १४ जोगे १५ य । उप्पायणाइदोसा, सोलसमे मूलकम्मे १६ य ।। २ ।।” १. धात्री-बाळकने रमाडीने आहार लेवो. २. दूती - एक बीजाना संदेशा परस्पर कहीने आहार लेवो. ३. निमित्त- भूतकाळ तथा भविष्यकाळ संबंधी निमित्त कहेवुं. ४. आजीविका - दातार पुरुषनी पासे पोतानी जात्यादिकनो प्रकाश करवो. ५. वनीपक- अन्य भिक्षुकनी माफक लोकने गमती प्रशंसा करे या दातार व्यक्तिने जे साधुपुरुष पूज्य होय तेनो पोते भक्त छे तेम दर्शावे. ६. चिकित्सा - कोई पण प्रकारनी व्याधि दूर करीने अशनादि स्वीकारे. ७. क्रोध - घेबरीया * साधुनी माफक क्रोध
* हस्तीकल्प नगरमा एक मुनि मासक्षमणने पारणे गोचरी माटे नीकळ्या. फरतां फरतां एक ब्राह्मणने त्यां मृत्युभोजन . हतुं त्यां जई चढ्या. मृत्युभोजनमां घेबर करवामां आव्या हता. मुनिए त्यां जई 'धर्मलाभ' आप्यो परंतु जैनमुनि प्रत्येना द्वेषथी द्विजे तेमने आहार वहोराव्यो नहीं एटलें मुनि क्रोधपूर्वक बोल्या के" कांई नहीं, बीजी वारना मृत्युभोजन समये वहोरावजे."
श्रीगच्छाचार- पयन्ना- ११५
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |