________________
ભાવાર્થ : આ કારણથી ભગવાનની આજ્ઞાને પાળવાવાળા સાધુઓએ, જ્યાં સુધી બીજો સારો માર્ગ હોય, ત્યાં સુધી આવે રસ્તે ચાલવું નહિ. જો બીજો રસ્તો ન મળે, તો ઘણી યતના પૂર્વક તે રસ્તે ચાલવું. ૬ રસ્તામાં ચાલતાં અંગારાનો ઢગલો, રાખનો ઢગલો, ફોતરાંનો ઢગલો, અને છાણનો ઢગલો જો આવે, તો સચિત્ત રજથી ખરડાએલા પગે કરી સાધુએ તેના ઉપર ચાલવું નહિ ૭ વરસાદ વરસતો હોય, ધુંવર પડતી હોય, મોટો વાયરો વાતો હોય, ધૂળ ઉડતી હોય, તથા સંપાતિમ પતંગીયાદિ ઘણાં ઉડતાં હોય તો, સાધુએ ગોચરી જવું નહિ. કદાચ ગયા બાદ તેમ થયું હોય તો કોઈ ઢાંકેલી સારી જગ્યા હોય ત્યાં ઊભા રહેવું. ૮ જ્યાં બ્રહ્મચર્યનો નાશ થવાનો સંભવ છે, એવા વેશ્યાનાં ઘર નજદીક સાધુએ જવું નહિ. ત્યાં જવાથી ઇંદ્રિયોને દમવાવાળા બ્રહ્મચારી પુરુષને વેશ્યાના રૂપનું દેખવું, સ્મરણ કરવું, એ આદિ અશુભ ધ્યાનોથી) બ્રહ્મચર્યમાં વિકાર પેદા થાય છે. હું વારંવાર વેશ્યા પ્રમુખના મહોલ્લાઓમાં જાતાં તેનો સંસર્ગ થવાથી વ્રતને પીડા થાય છે. અને તેના ચારિત્રમાં સંશય થાય છે. ૧૦
તન્હા એ વિઆણિત્તા, દો દુગ્ગજવણી વજએ વેસસામંત, મુણી એગંતમક્સિએ II૧૧ાાં સાણં સૂર્ય ગાવિ, દિત્ત ગોણ હયં ગયું ! સંડિલ્મ કલહં જુદ્ધ, દુરઓ પરિવજએ II૧રશા અણુન્નએ નાવણએ, અપૂહિકે અણાઉલે I ઇંદિઆણિ જહાભાર્ગ, દમત્તા મુણી ચરે ૧૩. દવદવસ ન ગચ્છજજા, ભાસમાણો આ ગોરી હસંતો નાભિગચ્છિજ્જા, કુલ ઉચ્ચાવયં સયા II૧૪ના આલોએ થિગ્ગલં દાર, સંય દગભણાણિ આ
ચરતો ન વિનિાન્ઝાએ, સંકઠાણ વિવજએ પાાં
અધ્યયન. પની ગાથા ૧૦ થી ૧૫ સુધીના છુટા શબ્દના અર્થ તમહા-તે માટે - દો-દોષને વજ્જએ-વર્ષે સાણં-કુતરાને એએ-એ પ્રકારે દિગ્ગઇ-દુર્ગતિ |એગંત-મોક્ષમાર્ગનો સૂર્ય-વિઆયેલી વિઆણિત્તા-જાણીને વઢણ-વધારનાર અસ્સિએ-આશ્રય કર્યો છે જેણે ગાર્વિ-ગાયને
દશવૈકાલિકસૂત્ર
