________________
અથશ્રી
II શ્રી વૃદ્ધિવિજયજીકૃત દશવૈકાલિકની સજ્ઝાયો ૧૧ લિખ્યુંતે II
11
।। સુગ્રીવ નયર સોહામણુંજી ॥ એ દેશી ॥ શ્રી ગુરુપદ પંકજ નમીજી, વળી ધરી ધરમની બુદ્ધિ । સાધુ ક્રિયા ગુણ ભાખછ્યુંજી, કરવા સમકિત શુદ્ધિ 1ા મુનિસર
ધરમ સયલ સુખકાર, તુમ્હે પાળો નિરતિચાર મુનિસર ૦ એ આંકણી.
જીવદયા સંજમ તવો જી, ધરમ એ મંગલ રૂપ ! જેંહના મનમાં નિત વસેજી, તસ નમે સૂર નર ભૂપ ॥મુનીશા
૧૮૪
ન કરે કુસુમ કિલામનાજી, વિચરતો જિમ તરુવૃંદ । સંતોષે વળી આતમાજી, મધુકર ગ્રહી મકરંદ મુ||૩|
તિણિ પરે મુનિ ઘર ઘર ભમીજી, લેતો શુદ્ધ આહાર । ન કરે બાધા કોઈને જી, દીએ પિંડને આધાર મુoll પહિલે દશવૈકાલિકેંજી, અધ્યયને અધિકાર | ખ્યો તે આરાધતાં જી, વૃદ્ધિવિજય જયકાર મુનાપા
sfd 11911
॥ સીલ સોહામણુ પાલીએ, એ દેશી ।। નમવા નેમિજીણંદને, રાજુલ 3ડી નારીરે । સીલ સુરંગી સંચરે, ગોરી ગઢ ગિરિનારીરે ॥૧॥
સીખ સોહામણી મન ધરો, તુો નિરુપમ નિગ્રંથરે । સવિ અભિલાષ તજી કરી, પાળો શુદ્ધો પંથરે IIસીનાણા પાઉસભીની પદમિની, ગઇ તે ગુફા માંહિ તેમરે । ચતુરા ચીર નિચોવતી, દીઠી ઋષિ રહનેમિરે IIસી/૩/
ચિત્ત ચલ્યો ચારિત્રિયો, વયણવદે તવ એમ રે । સુખ ભોગવીએ સુંદરી, આપણે પૂરવ પ્રેમરે સીના૪
દશવૈકાલિકસૂત્ર
