________________
३७
श्री महानिशीथ सूत्रम्
अह चिढ़े खणमेगं तु, बीयं नो परिवसे खणं । अह बीयंपि 'विरत्तेज्जा, ता 'बुजेयं तु गोयमा ! ।।१२९।।' रागेणं नो पओसेणं, मच्छरेणं न केणई । न यावि पुव्ववेरेणं, खेड्डातो कामकारओ ।।१३०।। कुंथू कस्सइ देहिस्स, आरुहेइ खणं तणुं । वियलिंदी भूण पाणे वा, जलंतग्गि वावी विसे ।।१३१।। न चिंते तं जहा मेस, पुव्ववेरीऽहवा सुही । ता किंची खेम पावं वा, संजणेमि एयस्सऽहं ।।१३२।। पुव्वकडपावकम्मस्स, विरसे भुंजतो फले । तिरिउड्डाहदिसाणुदिसं, कुंथू हिंडे वराय से ।।१३३।। चरंतेवमबाहाए, सारीरं दुक्खमाणसं । कुंथूवि दूसहं जत्ते, रोद्दट्टज्झाणवढ्ढणं ।।१३४।। ता उ सल्लमारंभेत्ताण, मणजोगण्णयरेण वा । समयावलियमुहूत्तं वा, सहसा तस्स विवागयं ।।१३५॥ कह सहिहं बहुभवग्गहणे, दुहमणुसमयमहण्णिसं । घोरपयंडं व महारोइं ? हाहाऽऽकंदपरायणा ।।१३६।। नारयतिरिच्छजोणीसु, अत्ताणासरणाऽविय । एगागी ससरीरेणं, असहाया कडु विरसं घणं ।।१३७|| असिवण-वेयरणी-जंते, करवत्ते कूडसामलिं । कुंभी-वायसा-सीह, एमादी नारए दुहे ।।१३८।। णात्थंकण वहबंधे य, पलुक्कंतविकत्तणं ।
सगडाकड्डण भरुव्वहणं, जमला य तण्हा छुहा ।।१३९॥ १. चिरायतेति । २. 'जुळेउय पाठान्तरमिति । ३. इच्छाकारतोऽपि नेति । ४. खण्डनमिति ।
-
