________________
श्री महानिशीव सूत्रम्
खेत्ती भूतेवि जे जित्ते, जे गूढेऽदंसणं गए । जे अत्थीसुं ठिए केई, जेऽत्थिमन्भंतरं गए ॥३३।। सव्वंगोवंगं संखुत्ते, जे सब्भंतरबाहिरे । सल्लंति जेण सल्लंती, ते निम्मूले समुद्धरे ।।३४।। हयं नाणं कियाहीणं, हया अन्नाणओ किया । पासंतो पंगुलो दड्डो, धावमाणो य अंधओ ।।३५।। संजोगसिद्धीओ गोयमा फलं, नहु एगचक्कण रहो पयाइ । अंधो य पंगू य वणे समिच्चा, ते संपउत्ता नगरं पविट्ठा ।।३६।। नाणं पयासयं सोहओ तवो संजमो य गुत्तिकरो । - तिण्हपि समाओगे गोयमा ! मोक्खो न अण्णहा तु ॥३७।।
ता णीसल्ले भवित्ताणं, सव्वसल्लविवज्जिए । जे धम्ममणुचेद्वेज्जा, 'सव्वभूयऽप्पकं पि वा ।।३८।। तस्स तं सफलं होजा, जम्ममंतरेसु वि । विउला सम्पय-रिद्धी य, लभेजा सासयं सुहं ।।३९।। सल्लमुद्धरिउकामेणं, सुपसत्थे सोहणे दिणे । तिहि-करण-मुहुत्त-नक्खत्ते, जोगे लग्गे ससीबले ।।४०।। कायव्वायंबिलक्खमणं, दस दिणे पंचमंगलं । परिजवियव्वऽट्ठसयं सयहा, तदुवरिं अट्ठमं करे ।।४१।। अट्ठमभत्तेण पारित्ता, काउणायंबिलं तओ । चेइय साहू य वंदित्ता, करिज्ज खंतमरिसियं ।।४२।। जे केई दुटुं संलत्ते, जस्सुवरिं दुटुं चिंतियं । जस्स य दुटुं कयं जेणं, पडिदुटुं वा कयं भवे ।।४३।।
१. सर्वभूतेषु आत्मभूत इव ।
