________________
तइओ उद्देसओ
१४३. संवुडकम्मस्स भिक्खुणो, जं दुक्खं पुढं अबोहिए । तं संजमओ विचिज्जइ, मरणं हेच्च वयंति पंडिता ॥१॥ १४४. जे विण्णवणाहिऽज्झोसिया, संतिण्णेहि समं वियाहिया । तम्हा उड्डुं ति पासहा, अद्दक्खू कामाई रोगवं ॥ २ ॥ १४५. अग्गं वणिएहिं आहियं, धारेंति राईणिया इहं ।
एवं परमा महव्वया, अक्खाया उ सराइभोयणा ॥ ३ ॥
१४६. जे इह सायाणुगा णरा, अज्झोववन्ना कामेसु मुच्छिया । किवणेण समं पगब्भिया, न वि जाणंति समाहिमाहियं ॥ ४ ॥
१४७. वाहेण जहा व विच्छते, अबले होइ गवं पचोइए । से यंतसो अप्पथामए, नातिवहति अबले विसीयति ॥ ५ ॥
१४८. एवं कामेसणं विदू, अज्ज सुए पयहेज्ज संथवं ।
कामी कामे ण काम, लद्धे वा वि अलद्ध कन्हुई ॥ ६ ॥
१४९. मा पच्छ असाहुया भवे, अच्चेही अणुसास अप्पगं । अहियं च असाहु सोयती, से थणती परिदेवती बहुं ॥७ ॥
१५०. इह जीवियमेव पासहा, तरुणए वाससयाउ तुट्टती । इत्तरवासे व बुज्झहा, गिद्धनरा कामेसु मुच्छिया ॥८ ॥
38
