________________
(૧૫૬) અર્થ:–તે દુષ્ટ પુત્ર હવે છે કે નહિ એમ તેની શુદ્ધિ પણ કેણ જાણે છે? વળી કુલના વિનાશસમયે એવા પુત્રો પેદા થાય છે.
અથ પિત્રો અને મૃત્યા–રત્યાત્રિતમાનસ: .. शंपासंपातसंकाशं । वहन् दुःखमचिंतयत् ।। ८१ ।। અર્થ:-હવે પિતાના માતપિતાનું મરણ સાંભળવાથી અત્યંત વ્યાકુલ મનવાળો ધલિ વીજળી પડવાસરખું દુખ ધારણ કરતો થકે વિચારવા લાગ્યો કે છે
खां कीर्तिमपि शृण्वंतो । लजंते केचिदुत्तमाः ॥ स्वामकीर्ति स्वकर्णाभ्यां । शृण्वतोऽपि न मे त्रपा ॥ ८२ ॥
અર્થ –કેટલાક ઉત્તમ મનુષ્યો પિતાની કીતિ સાંભળીને પણ લજજા પામે છે, ત્યારે પિતાનેજ કાને પોતાની અપકીર્તિ સાભળતાં છતાં પણ મને લજજા થતી નથી. ૮૨ છે
થયા તોડા ઘરો કે તનિઘ II दुर्यशः सकलो लोको । धिग् धिग् मां कुलपासनं ।। ८३ ।।
અર્થ –જેમ આ માણસ તેમ બીજા પણ સઘળા લેકે પરોક્ષ મારી અપકીતિ વિસ્તારશે, માટે કુલમાં અંગારાસરખા એવા અને ધિક્કાર છે! ધિક્કાર છે ! ૮૩
आसंसार ध्वनत्येव-मकीर्तिपटहे पटु ॥ ही वज्रहृदयो नोर्ध्व-शोषं शुष्यति धम्मिलः ॥ ८४ ॥
અર્થ –આ સમસ્ત સંસારમાં આવી રીતે મારો અપકીતિને પટહુ વાગતાં છતાં પણ વજસરખાં મનવાળો આ હું ધમ્મિલ અરેરે! ઉભે ઉભે શેષાઈ પણ જતો નથી ! છે ૮૪ છે
पितरौ मे विपेदाते । मद्वियोगेऽपि वत्सलौ । કાર #ટિવું તોપૃચા-નવ જ્ઞાતે રહેં ! ૮૬ | અર્થ:–મારા વહાલા માતપિતા મારા વિયોગથી મૃત્યુ પામ્યા, અને અરે! મારું હૃદય કેવું કઠણ છે કે તેનું મૃત્યુ જાણ્યા છતાં પણ હજુ હું જીવું છું ! ૮૫
मृगनाभिगोच्छित्यै । मौक्तिकं शुक्तिकाभिदे । फलं रंभानिशुंभाय । तथाहं जनकच्छिदे ॥ ८६ ॥
