________________
( ૧૨૦)
आनिन्ये माहिषं पुच्छं | सुस्नातः स तदाज्ञया ॥
शौचवादो भिया नश्यत्युत्थिते लोभरक्षसि ।। ५८ ।। અર્થ:—પછી તે ચેગીની આજ્ઞાથી સાન કરીને પાડાનુ પુછ્યુ લેઇ આવ્યા, કેમકે લાલપી રાક્ષસ જ્યારે ઉભા થાય ત્યારે પવિત્રપણાની વાત તેા ભયથી નાશીજ જાય છે. ૫ ૧૮ ૫ स्वयं कुर्वंस्तपस्वीव । रसत्यागं रसाशया ॥
स भिक्षालन्धतैलेन । पुच्छं चिरमभावयत् ।। ५९ ॥ અર્થ:—વળી પાતે સિદ્ધરસની આશાથી તપસ્વીનીપેઠે સ રસના ત્યાગ કરીને ભીખ માગી મેળવેલાં તેલથી તે પાડાનુ પુછ્યુ હંમેશા ભીંજાવવા લાગ્યા. ૫ ૫૯ ૫
आगच्छ वत्स श्रीवत्स - मित्र श्रीमच्छिरोमणि ॥
यथा मंक्षु करोमि त्वा-मिति वर्षन् वचोऽमृतं ॥ ६० ॥ અ:—હે વત્સ ! હવે તું ચાલ કે જેથી તને વિષ્ણુનીપેઠે જલદી શ્રીમંતાના શિરોમણિ બનાવુ, એવીરીતે વચનામૃતને વરસતેાથકા ! ૬૦ ॥
पुस्तकेन करस्थेन । सूचिताशेषपद्धतिः ॥
સજ્જ તેનામાં કામન્ । કાવ યાન્તિ નિરિપુરઃ || ૬ | સુખં || અર્થ:—તથા હાથમાં રહેલાં 'પુસ્તકથી દેખાડેલ છે સઘળી વિધિ જેણે એવા તે ચેાગી તે બ્રાહ્મણને સાથે લેને વનમાં ચાલતાથકા એક પર્વ તપાસે આવી પહોંચ્યા. !! ૬૧ ॥
सचिरं संचरन्नद्रि - - द्रोणीषु द्रविणाया || દધિષ્ઠિતને રદક્ષાદ્રિમર્ ક્રિન !! ૬૨ ||
અ:—હવે ધનની આશાથી પર્વતની મેખલાઓમાં ઘણા કાળ ભ્રમવાથી તે બ્રાહ્મણ પત્થરના ઘસારાવડે કરીને સિંધરના ઝાવાળા પતજેવા થા. ॥ ૬ ॥
स्फुटस्फारस्फटाटोप - फणिफूत्कारदारुणं ॥
अस्थिरस्थपुटस्थूल - प्रस्थस्थलदुराक्रमं ।। ६३ ।
અર્થ:—પ્રગટરીતે વિસ્તારેલ છે ફણાના આટાપ જેઓએ એવા સર્પાના ફુંફાડાથી ભયંકર લાગતા, તથા અસ્થિર ઢગલાસરખા મહેાટા પથ્થરવાળી જમીનથી દુ:ખે એલંગી શકાય એવા ॥ ૬૩ u
