________________
શ્રીયશોવિજયજી એક જૈન સાધુ થઈને આવું અનધિકાર લખાણ કરે, તે ઘણું ઘણું વિચારવાની ફરજ પાડી જાય છે.
શ્રીયશોવિજયજી લખે છે કે... પ્રાચીન જૈન તાકિ કેકે સાથે મતભેદ નિબંધકારને આદર ઔર વિનય કે સાથ પ્રકાશિત ક્યિા હે,” અમારી દષ્ટિમાં આવા પ્રકારના આદર વિનયનું કેઈ મહત્વ નથી, મતભેદ શબ્દમાત્ર લખી શા માટે અસત્યના પિષણને પ્રપંચ કરે છે? પુસ્તિકાના અંતિમ પૃષ્ટ ઉપર સાર –લખી જે વિધાન કરવામાં આવ્યું છે તે મતભેદ નથી પણ શ્રી ઈશ્વરચંદ્રજીને મિથ્યાનિર્ણય છે.
નિબંધને પ્રારંભ શ્રી ઈશ્વરચંદ્રજી પુસ્તિકાના પ્રારંભમાં જણાવે છે કે. “નાથી પ્રમાં જ્ઞાનના વિષયભૂત તત્વ-પ્રમેયત્વને અવધ આહંતુ દર્શનને અસાધારણ અર્થ છે, અહીં પંડિતજીએ પ્રમાણિકપણે જાણી લેવું જોઈએ કે શ્રીઅરિ. હંત સર્વજ્ઞ અને સર્વદર્શી પરમાત્માઓએ પ્રરૂપેલ આહંતદર્શન તે સકળ જગતને છ દ્રઘાત્મક, ઉત્પાદ, વ્યય, દ્રવ્ય ચુંક્ત, અનંતપર્યાયાત્મક, સામાન્યવિશેષપણા યુક્ત, યથાર્થ જાણે છે, અને જુએ છે. અને આ પ્રમાણે જાણવા માટે તેમની પાસે નયજ્ઞાન અને પ્રમાણ-જ્ઞાન બંને વ્યવસ્થિતરીતે છે,
બીજું શ્રી ઈશ્વરચંદ્રજી જણાવે છે કે “પ્રમેય તત્વને ધાણવા માટે પ્રમાણેના સાધન ભાવે વેદિક, ન્યાય, વિપક,
:
-
ક
