________________
६५
બ્રહ્મોશાયા હૌશાન્તિા।૨૪।।
૩થ—માજો ાયા:) જેનુ* બ્રહ્મલેક આલય છે તે એટલે પાંચમાં સ્વર્ગની અતમાં રહેવાવાળા દેવ (જૌાન્તિા:) લોકાન્તિક દેવ છે. એ સૈાકાન્તિક દેવ ભવાવતારી છે અર્થાત્ મનુષ્યાના એક ભવ ધારણ કરીને તરતજ માક્ષે જાય છે. એ કારણથી જેના લેાક એટલે સ ́સારના અત થવાના છે, તેને લૈાકાન્તિક દેવ કહે છે. તે દેવા વિષયેથી વિરક્ત, બ્રહ્મચારી, દ્વાદશાંગના પાડી અને અત્યન્ત ઉદાસીન હોય છે. તીર્થંકર ભગવાનના તપ કલ્યાણકની આદિમાંજ એ દેવ આવે છે. તપ સિવાય ભગવાનના ઉત્સવામાં આવતા નથી. ૨૪. सारस्वतादित्यवह्नयरुणगर्दतोयतुषिताव्याबाधारिष्टाच ||२५||
અર્થ—સારસ્વત,માદિત્ય, વહ્નિ, અરૂણુ, ગર્દતાય, તુષિત, અવ્યાબાધ અને અરિષ્ટ એ આઠ પ્રકારના લેાકાન્તિક દેવ હાય છે, તે બ્રહ્મસ્વર્ગની આઠે દિશાઓમાં રહે છે. ૨૫.
विजयादिषु द्विचरमाः ॥२६॥
અર્જ—(વિષયાવિષ્ણુ) વિજય, વૈજયન્ત, જયન્ત અને અપરાજીત એ ચાર વિમાનાના ધ્રુવ (દ્વિશ્વરમા:) દ્વિચરમી હાય છે. અર્થાત્ મનુષ્યના એ જન્મ લઈને માક્ષગામી થાય છે, અને સર્વાર્થસિદ્ધિના દેવ એક ભવાવતારથી (મનુષ્યના એક જન્મ લઇને) મેક્ષગામી થાય છે. ૨૬.
"
