________________
सुस्वासुप्तवत्केचि-दिच्छन्ति परिनितिम्। तद युक्तं क्रियावचा मुखानुश यतस्तथा ૧૨૮ श्रमकममदव्याधि-मदनेभ्यश्च सम्भवातः मे होत्पतेर्विपाकाच, दर्शननस्य कर्मणः ॥२९।। लोके तत्सदृशो ह्यर्थः, कृत्स्नेऽप्यन्यो न विद्यते; उपगीयेत तयेन, तस्मानिरुपमं सुखम् ॥३०॥ लिङ्गमसिद्धेः प्रामाण्या-दनुमानोपमानयोः । अत्यन्तं चाप्रसिद्धम् , तयत्तेनानुपम् स्मृतम्. ॥३१॥ प्रत्यक्षं तद्भगवता- महतां तैश्च भाषितम्. महातेऽस्तीत्यतः माझे-नास्थ-परीक्षया. ॥३२॥
રસંસારના વિષય થકી વિલક્ષણ, અવ્યય (નાશ ન થાય તેવું) અને અભ્યાબાધ (પડા રહિત ) એવું ઉત્કૃષ્ટ સુખ મુક્ત જીવોને પરમ ઋષિઓએ કહેલું છે. ૨૩
નાશ કર્યો છે અષ્ટ કર્મ જેણે એવા અશરીરી મુક્ત જીવોને એ સુખ કેવી રીતે થાય? એ પ્રકારે શંકા થયે દતે મારે ઉત્તર અહિં સાંભળે. ૨૪.
અહીં લોકમાં ચાર પ્રકારના પદાર્થમાં સુખ શબ્દ જોડેલ છે અર્થત ચાર પ્રકારે સુખ ગમ્યું છે. વિષયમાં, વેદના (પીડા) ના અભાવમાં, પરિણામમાં અને મોક્ષમાં. ૨૫
ઉદાહરણ આપે છે –અગ્નિ સુખ, વાયુ સુખ, વિષયમાં સુખ એમ અહીં કહેવાય છે તેમજ દુઃખના અભાવે પણ હું સુખી છું એમ મનુષ્ય માને છે ૨૬.
