________________
(૧૫) I uથ હરામોધ્યાયઃ | १ मोहदयाज्ञानदर्शनावरणान्तरायदयाच केवलम् ।
મેહનીયને ક્ષય થવાથી અને જ્ઞાન-દર્શનાવરણના તથા અ તરાયના ક્ષય થકી કેવળજ્ઞાન ઉત્પન્ન થાય છે.
આ ચાર કર્મપ્રકૃતિનો ક્ષય કેવળજ્ઞાનને હેતુ છે. સૂત્રમાં મેહના ક્ષય થકી એમ જુદુ ગ્રહણ કર્યું છે તે કમ દશાવવાને માટે જાણવું, તેથી એમ સૂચવાય છે કે મેહનીય કર્મ પ્રથમ સર્વથા ક્ષય પામે તે પછી અંતર્મુહૂર્તમાં જ્ઞાનાવરણ, દર્શનાવરણ અને અંતરાય એ ત્રણ કર્મને એક સાથે ક્ષય થાય ત્યારે કેવળજ્ઞાન ઉત્પન્ન થાય.
५ बन्धहेत्वनावनिर्जरान्याम् । મિથ્યા દશનના કારણે થતા બંધને અભાવ અને બાંધેલાં કર્મની નિર્જરાથી સમ્ય દશનાદિની યાવત કેવલ જ્ઞાનની ઉત્પત્તિ થાય છે.
३ कृत्स्नकर्मदयो मोदः । સકલ કમને ક્ષય તે મેક્ષ કહેવાય છે. ४ श्रौपशमिकादिनव्यत्वानावाचान्यत्र केवलसम्यक्त्वज्ञानदर्शनसिघवेन्यः।
કેવળ (સાયિક) સમ્યકત્વ, કેવળ જ્ઞાન, કેવળ દશન અને સિદ્ધત્વ (આ ક્ષાયિક ભાવે સિદ્ધને નિરતર હેય માટે) શિવાય બાકીના ઔપશમિકાદિ ભાવ અને ભવ્યત્વ તેને અભાવ થવાથી મોક્ષ થાય છે.
દર્શનસપ્તકના ક્ષયે કેવળ સમ્યકત્વ, જ્ઞાનાવરણના ક્ષયે કેવળજ્ઞાન, દર્શનાવરણના ક્ષયે કેવળદર્શન અને સમસ્ત કર્મના ક્ષયે સિદ્ધત્વ પ્રાપ્ત થાય છે.
