Dravya Gun Paryayno Ras Dravyanuyog Paramarsh Part 05

SR No.: 022382
Original Sutra Author: N/A
Author: Yashovijay
Publisher: Shreyaskar Andheri Gujarati Jain Sangh
Publication Year: 2013
Total Pages: 360
Language: Gujarati, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati & Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 62

* मूर्त्तत्वाऽमूर्त्तत्वविचारः
o o/ર
મૂર્તતાગુણરૂપાદિસંનિવેશાભિવ્યક્ષ પુદ્ગલદ્રવ્યમાત્ર વૃત્તિ છઇં *રૂપાદિક પુદ્ગલાદિક સંગઈ / મૂર્ત્તત્વ ગુણ કહીઈં.* (૯)
१६७२
*તે રૂપાદિકનો જિહાં જિહાં અભાવ તિહાં તિહાં અમૂર્તત્વ ગુણ કહીઈ.* અમૂર્તતાગુણ મૂર્ત્તત્વાભાવસમનિયત છઇં.* (૧૦)
पृ चाऽनुभवोऽप्यप्रमाणं तदा घटादिषु अपि भावरूपतायाम् अनाश्वासः” (वि.आ.भा.१९० वृ.) इति । अधिकं तु अनुपदमेव वक्ष्यते। रा
(૧) મૂર્તતા
રૂપાવિ
T
रूपादिमत्ता स्यात् । तदुक्तम् आलापपद्धती “ मूर्त्तस्य भावः = मूर्त्तत्वं मत्त्वम्” (आ.प.पृ.१९) इति । रूपादिसन्निवेशाऽभिव्यङ्ग्यः पुद्गलमात्रवृत्तिः नवमोऽयं गुणः । (१०) अमूर्त्तता व्यत्ययेन = मूर्त्तताव्यत्यासेन ज्ञेया । यत्र यत्र रूपाद्यभावः तत्र तत्र अमूर्त्तत्त्वगुण क उच्यते, यतः मूर्त्तत्वाभावसमनियता अमूर्त्तता । रूपादिशून्यत्वाद् जीवोऽमूर्त्तताशाली इत्याशयः । यत्तु आलापपद्धत “अमूर्त्तस्य भावः = अमूर्त्तत्वं રૂપાવિરતિત્વમ્” (ગા.ન.પૃ.૧૧) ફત્યુત્તમ્, આપત્તિઓ આવે છે. જેમ કે ઘટ, પટ વગેરે ભાવ પદાર્થોને પણ અભાવસ્વરૂપ માનવાની આપત્તિ આવે. અનુભવના આધારે જ ઘટ-પટ વગેરે પદાર્થો ભાવસ્વરૂપ છે’ - એવી વ્યવસ્થા કરવામાં આવે છે. જો સર્વ લોકોને સ્વાભાવિક રીતે થતો અનુભવ પણ અપ્રમાણ હોય તો ‘ઘટ-પટ વગેરે ભાવસ્વરૂપ છે’ - આ બાબતમાં પણ તમને વિશ્વાસ નહિ આવે. તેથી તેને પણ તમારે અભાવાત્મક માનવા પડશે.’’ આથી અચેતનત્વને જડતાસ્વરૂપ ભાવાત્મક પદાર્થ તરીકે સ્વીકારવો જરૂરી છે. આ અંગે અધિક યુક્તિઓ હમણાં જ આગળ અમૂર્ત્તત્વ ગુણના નિરૂપણ વખતે જણાવવામાં આવશે.
=
=
=
યુ
♦ મૂર્ત્તતાનું પ્રતિપાદન
(૯) મૂર્તતા એટલે રૂપાદિવૈશિષ્ટ્ય. આલાપપદ્ધતિમાં જણાવેલ છે કે ‘મૂર્તનો ભાવ = મૂર્તતા.
॥ મૂર્ત્તત્વનો અર્થ છે રૂપ, રસ આદિથી યુક્ત હોવાપણું.' રૂપાદિના સાન્નિધ્યથી મૂર્ત્તત્વની અભિવ્યક્તિ થાય છે. આ નવમો મૂર્તતા ગુણ માત્ર પુદ્ગલમાં જ રહે છે.
* અમૂર્તતાની પિછાણ
(૧૦) અમૂર્તતા દસમો ગુણ છે. મૂર્તતાથી વિપરીતરૂપે અમૂર્તતા ગુણને જાણવો. કહેવાનો આશય એ છે કે જ્યાં જ્યાં રૂપાદિનો અભાવ હોય ત્યાં ત્યાં અમૂર્તતા ગુણ કહેવાય છે. કેમ કે મૂર્ત્તત્વાભાવને સમનિયત અમૂર્તતા ગુણ છે. તેથી જ્યાં જ્યાં મૂર્ત્તત્વાભાવ હોય ત્યાં ત્યાં અમૂર્તતા ગુણ હોય. તથા જ્યાં જ્યાં અમૂર્તતા ગુણ હોય ત્યાં ત્યાં મૂર્ત્તત્વાભાવ હોય. મતલબ કે રૂપાદિથી રહિત હોવાથી જીવમાં અમૂર્તતા રહે છે. રૂપાદિશૂન્યતા અમૂર્તતાનું લિંગ છે, લક્ષણ નહિ
(યત્તુ.) આલાપપદ્ધતિ ગ્રંથમાં દેવસેનજીએ “અમૂર્તનો ભાવ
અમૂર્તતા = રૂપાદિશૂન્યત્વ”
=
* ચિહ્નદ્રયમધ્યવર્તી પાઠ કો.(૯)+સિ.માં નથી. જી મ.માં ‘વૃત્રિ’ પાઠ. કો.(૧૦+૧૧+૧૩)+લી(૨+૩)+લા.(૨)નો પાઠ લીધો છે. ....* ચિહ્નદ્રયમધ્યવર્તી પાઠ ફક્ત કો.(૧૩)માં છે. *. ચિહ્નદ્રયમધ્યવર્તી પાઠ પુસ્તકોમાં નથી. આ.(૧)+કો.(૧૩)માં છે.