________________
૧૧૨
(૧૨) બાર આવર્ત (ગુરુને પગે અને પિતાના મસ્તકે
હાથ લગાડવા તે) (૪) ચાર શીર્ષનમન (માથા વડે નમન તે) (૩) ત્રણ ગુપ્તિ (મન, વચન, કાયાની એકાગ્રતા તે) (૨) બે વાર પ્રવેશ (૧) એક વાર નિષ્ક્રમણ (બહાર નીકળવું તે)
કુલ એ પચીશ આવશ્યક દ્વાદશાવર્તવંદનમાં થાય છે. ૧૯મી ગાથામાં– પચીશ આવશ્યક ન સાચવવાથી કર્મનિજ
થાય નહીં. ઉક્ત એ પચીશ આવશ્યકમાંથી એક પણ આવશ્યકને વિરાધતાં, વંદન કરનાર સાધુ વંદનથી થતી કર્મનિજ
રાને (સંપૂર્ણ) ભાગી થતું નથી. ૨૦મી ગાથામાં– મુહપત્તિની પચીશ પડિલેહણાનું દ્વાર
અગિયારમું. (૧) એક દષ્ટિ પડિલેહણા–પ્રતિલેખના (૬) છ ઊપષ્ફડા-પ્રસ્ફોટક (ઊંચેથી મુહપત્તિના
છેડા ખંખેરવા તે) (૯) ત્રણ ત્રણને આંતરે નવ અકખેડા-આસ્ફટક
(આદરવું અંદર લેવું તે) (૯) ત્રણ ત્રણ અકડાને આંતરે ત્રણ ત્રણ પકડા
એટલે નવ પ્રમાજના (પંજવું, ઘસીને કાઢવું.) કુલ એ પચીશ પડિલેહણા [ સૂત્ર, અર્થ, તત્વ કરી સહું વગેરે ૨૫ બેલપૂર્વક ] મુહપત્તિની છે.
