________________
* पुरतः पक्षासन्ने गन्ता तिष्ठमानो निषीदना-ऽऽचमने ।
आलोचना-प्रतिश्रवणे पूर्वा-ऽऽलापने चा-ऽऽलोचे ॥३५॥ तथोपदर्श-निमन्त्रण-खद्धादाऽदने तथाऽप्रतिश्रवणे । खद्धति च तत्र गत किं त्वं तजात नो-सुमनाः ॥३६॥ नो स्मरसि ! कथां छेत्ता परिषदं भेत्ताऽनुत्थिताया कथयेत् । संस्तारक-पाद-संघट्टन-स्थाने उच्च-समासने चापि ॥३७॥ ૧ ગુરુની આગળ આગળ કારણ વિના જે ચાલે તે “પુરેગમન
[પુરઃ = આગળ, રામન = ચાલે તે પુરોગામન] નામની પહેલી આશાતના કહેવાય છે. માર્ગ દેખાડ વગેરે કારણથી જે શિષ્ય ગુરની આગળ ચાલે તે આ આશાતના ગણતી નથી. ગુરુની [પક્ષ = એટલે] પડખે પડખે (બરાબરીમાં દેખાય એ રીતે નજીકમાં જે ચાલવું તે “પક્ષગમન” નામની બીજી આશાતના કહેવાય છે. [નજીકમાં ચાલવાથી ગુરુને શ્વાસ લાગે, ખાંસી છીંક વગેરે આવતાં ગુરૂને શ્લેષ્માદિક ઉડે, માટે તેવી આશાતના ન થાય
તેટલે દૂર ચાલવું. ] ૩ ગુરુની [ પૃષ્ટ=એટલે] પાછળ નજીકમાં જે ચાલે તે “પૃષ્ઠગમન
(આસનગમન) નામની ત્રીજી આશાતના કહેવાય છે. શંકા-મૂળ આ ૩૫ મી ગાથામાં આ શબ્દ છે, gઇ શબ્દ તે છે જ નહિતે પછી આસનગમનને બદલે પૃગમન આશાતના કેમ કહી ? સમાધાન-ગુરુની દૃછે એટલે પાછળ ચાલવાને તે અધિકાર છે જ પણ આસ-નજીકમાં ચાલવાને અધિકાર નથી, માટે ગાથામાં પૂર્ણ શબ્દને બદલે મારા શબ્દ કહેલ છે.
