________________
૪૧૪
દાન-માણિક્ય-તિલકસ્વાધ્યાય-મંજરી
કઠું કરેસિ અપ્પ, દમેસિ અત્યં ચયંસિ ધમ્મત્યં; ઈક ન ચયસિ મિચ્છા વિસલવજે વુદ્ધિહસિ. ૬૬. જયણા ય ધમ્મજણ, જયણા ધમ્મસ્ય પાલણ ચેવ; તવવુઢિકરી જ્યણ, એગંતસુહાવડા જયણું. જે અનિજ ચરિત્ત, દેસૂણાએ આ પુલ્વકેડીએ; તં પુણ કસાયમિત્ત, હાઈ નર મુહુર્તણું. કેહે પીઈ પણાઈ, માણે વિયનાસણે માયા મિત્તાણિ નાઈ લેહે સબ્યવિણસશે. ખંતી સુહાણ મૂલ, મૂલ ધમ્મક્સ ઉત્તમ ખંતી; હરઈ મહાવિજા ઈવ, ખંતી દુરિયાઈ સવાઈ. સયં ગેહં પરિશ્ચજ, પરગેહં ચ વાવડે; નિમિત્તેણે ય વવહરઈ, પાવસમણુત્તિ વરચઈ. દુદ્ધ દહી વિગઈઓ, આહાઈ અભિખણું ન કરેઈ તકમ્મ, પારસમણુત્તિ લુચ્ચઈ.
૭૨ મજ્જ વિસય કસાયા, નિદ્દા વિકહા ય પંચમી ભણિયા એએ પંચ પમાયા, જીવં પાડંતિ સંસારે. ૭૩ જઈ ચઉદસપુત્રવધરે, વસઈ નિગેઈસુ અર્ણતયં કાલ; નિહાપમાયવસગે, તા હાહિસિ કહ તુમ જીવ. ૭૪ હયં નાણું કિયાહીણું, હયા અન્નાએ કિયા; પાસંતે પંગુલે દડૂઢો, ધાવમાણે આ અંધઓ. ૭૫ સંગસિદ્ધિ અફલ વયંતિ, ન હુ એગચકકેણ રહે પયાઈ, અ ય પગૂ ય વણએ સમિથ્યા તે સંપણુ નગર પવિતા ૭૬
