________________
૩૩૫
૫૫
ગશાસ્ત્ર તૃતીય પ્રકાશ “ત્રયીતે જેમ ભાનુ-રિતિ વેદવિદ વિદુર તત્કઃ પૂતમખિલ, શુભ કર્મ સમાચતુ.”
વાહુતિને ચ સ્નાન, ન શ્રાદ્ધ દેવતાચનમ; દાન વા વિહિત રાત્રી, ભેજનું તુ વિશેષત” પદ
દિવાસસ્યાણમે ભાગે, મન્દીભૂતે દિવાકરે; નક્ત તુ તકિજાનીયા-ન્ન નક્ત નિશિ ભેજનમ.” ૫૭
દેવૈતુ મુક્ત પૂર્વાણે, મધ્યાહને ઋષિભિસ્તથા; અપરાણે ચ પિતૃભિઃ, સાયાને દૈત્યદાનવૈઃ. સધ્યાયાં યક્ષરક્ષેભિઃ, સદા ભક્ત કુલેહ !; સર્વવેલાં વ્યતિક્રમ્ય, રાત્રી ભુક્તમભેજનમ .” “હુન્નાભિપદ્મસંકેચશ્ચડચિરપાયત, અતે નક્ત ન ભક્તવ્યું, સૂકમછવાદનાદપિ.” સંસજજજીવસંઘાત, ભુંજાના નિશિ ભેજનમ્; રાક્ષસે વિશિષ્યન્ત, મૂઢાત્માન કર્થ નુ તે. વાસરે ચ રજન્યાં ચ, યઃ ખાદનેવ તિતિ; શંગપુછપરિભ્રષ્ટ, સ્પષ્ટ સ પશુરવ હિ. અહ્નો મુખેડવાને ચ, યે હે ઘટિકે ત્યજન્; નિશાભેજનદેષોડશ્નાત્યસૌ પુણ્યભાજનમ અકૃત્વા નિયમ દેષાભેજનાદિનભેજ્યપિ, ફલં ભજેન્ન નિર્વાજ, ન વૃદ્ધિÍષિત વિના. યે વાસર પરિત્યજ્ય, રજન્યામેવ ભુંજતે; તે પરિત્યજ્ય માણિક્ય, કાચમાદદતે જડાઃ
