________________
जाणीने अनुक्रमथी दक्षिण उत्तर अने पीठ पाछळ नाच करीने तेना मनने चारे तरफ भमाव्यु, परंतु- ॥ ४१ ॥ ब्रह्माजीए लज्जाने वशीभूत. थईने नाच जोवाने माटे पोतानी गर्दनने आमतेम फेरवीने नाच जोयो नहि जे उचितज छे के- लज्जा, मान अने मायाथी कोई पण उत्तम काम थतुं नथी॥ ४२ ॥ ज्यारे लज्जा अने मानथी पोतानी गर्दन फेरवीने तिलोत्तमाना रुपने जोई शक्या नहि त्यारे लाचार थईने ते नष्टबुद्धि ब्रह्माए एक हजार वर्षनी तपस्यानु फल गुमावीने दरेक दिशामां एक एक नg मों बनावीने तेना (तिलोत्तमाना) रुपने जीवा लाग्या ॥ ४३ ॥ ज्यारे तिलोत्तमाए ब्रह्माने अतिशय आसक्त नजरवाला जोया तो ते पछी आकाशमां नृत्य करवा लागी. ते ठीकज छे, स्त्रिओ रक्तचित्त पुरुषने कयो नाच नचावती नथी?॥ ४४ ॥ लाचार ब्रह्माए पांचसो वर्षनी तपस्यानुं फल गुमावीने पांचमुं गधेडा- मोंढुं बनाव्यु, अने तिलोत्तमाने आकाशमां जोवा लाग्या, परंतु ते तिलोत्तमाना नाचने जावा पाम्या नहि अने तेनुं तप पण पुरुं थयुं नहि. रागने वशीभूत थइने ते ब्रह्मा बन्नेतरफ नष्टभ्रष्ट थया॥ ४५-४६ ॥ आ प्रमाणे ते तिलोत्तमां ब्रह्माने तपथी भ्रष्ट करीने स्वर्गमां चाली गई. ते ठीकज छे, स्त्री सघ ला रागीओने मोहित करीने ठगछे ॥ ४७ ॥ ज्यारे ते नष्टबुद्धि ब्रह्माए तिलोतमाने न जोई, तो बहु उदास अने खिसियाणा थइने दर्शन माटे आवेला देवो उपर क्रोध करवा लाग्या अने पोताना गधेडाना मुखथी ते देवोने ग्वावाने माटे तत्पर थया. ते उचितज छे, खिसियाणो थयेलो मनुष्य स्वभावथीज दरके पर क्रोध कर्या करछे ॥४८॥ ॥ ४९ ॥ ते पछी ते देवता गभराइने महादेवजीनी पासे पहोंच्या अने
