________________
ए६ देववंदन जाप्य अर्थसहित. हवे ए पूर्वोक्त सर्व बोल जो आशातनानो परि हार करे, तो सफल थाय, माटें चोवीशमुं
दश अाशातनानुं हार कहे . तंबोल पाण नोयण, वाणह मेहुन्न सुअण निध्वणं ॥ मुत्तुच्चारं जूअं, वले जिणनाह जगई ए॥ ६१॥
अर्थः-प्रथम अाशातना शब्दनो अर्थ करे जे. जे ज्ञान, दर्शन अने चारित्रनो आय एटले लान तेनी शातना एटले खंमना करवी, तेने आशातना कहीये ते जिनघरमां न करवी ते प्राज्ञातना जघन्यथी दश प्रकारें , तेनां नाम कहे . प्रथम (तंबोल के० ) तांबूल ते सोपारी, नागरवल्लीना पान अने पंचसुगंधा दिकन खाएँ, बीजी (पाण के०) पाणी पीवु, त्रीजी (नो यण के) नोजन करवू, चोथी (नवाणह के०) उपानह एटले मोजमी पगरखादिक पहेरवां, पांचमी (मेहुन्न के) मैथुन ते कामचेष्टा कर वी, ही (सुअस के०) सुq ते शयन करवू,
