________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
भयवं पि भणइ न हु सा रसिया गोसीसचंदणं तं तु । किंतु तुह दिट्ठीमोहो परिक्खणत्थं कओ तेण' ॥८॥ भणइ निवो 'जइ एवं छीयाईयं कहं णु संघडइ' । भयवं पि भणइ "सच्चं सव्वं पि हु तेण तं भणियं ॥८५।। मझं मयस्स मोक्खो होही जीवंतयस्स पुण दुक्खं । तुह पुण इहइं रज्जं मयस्स नरयम्मि पुण गमणं ॥८६॥ अभओ अज्जेइ गुणे इहई पाविहिइ पुण परे सग्गं । सोयरिओ पुण पावं कुणइ परे वच्चिही नरयं" ॥८७॥ . सोऊण जंपइ निवो 'तुब्भेहिं विसामिएहिं किं नरयं । वच्चिस्सामि ?' जिणिदो भणइ इमो “भाविओ भावो ॥८८॥ होति' नियतिक्खनारयदुहमोहविमोहिओ नरवरिंदो । जंपइ 'तहा वि भयवं ! किमत्थि विणिवारणं किं पि.? ॥८९।। जेण न गम्मइ नरये' भयवं पि हु भणइ 'अत्थि जइ कविलं । दावसि जईण भिक्खं सोयरियं रक्खसे हिंसं' ॥१०॥ इय एवं सोऊणं वंदित्ता जा गिहम्मि संचलिओ । तुट्टेण दडुरंकेण ताव दिण्णो नरिंदस्स ॥११॥ अट्ठदसचक्कहारो वट्टयजुयलं च जंपियं तह य । तुट्टमिमं जो हारं संधिस्सइ सो धुवं मरिही ॥९२॥ दिण्णो य चेल्लणाए हारो वट्टयजुयं च नंदाए । रुट्ठा जंपइ 'किमहं जुग्गा एयस्स दाणस्स ? ॥९३॥ डिभाणं चिय जोग्गं एयं' एवं पयंपमाणीए । अप्फोडियं च खंभे सहस च्चिय रोसभरियाए ॥१४॥ एक्कत्तो वत्थजुयं कुंडलजुयलं तहेव बीयाओ । निक्खंतं महमोल्लं धावित्ता गिण्हए तुट्ठा ॥१५॥ कविला वि नरवरेणं, भणिया 'भिक्खं पयच्छ साहूणं । जेण पंयच्छामि धणं जं रुइयं तुज्झ चित्तस्स' ॥१६॥
१. ला. 'दणं किंतु । तुह दिट्ठीए मोहो ॥ २. ला. य ॥ ३. सं.वा.सु. पइच्छा ॥
