________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
जंपइ य ‘नाह ! मा ताडसु' त्ति जो अज्ज राइणा दिण्णो । अंतेउरआरक्खो एत्तियवेलाए सो सुत्तो ॥ ९१ ॥ तो तेण केसगहणाइपुव्वयं निब्भरं रमेऊण । पुण तेणेव कमेणं चडाविया मत्तवारणयं ॥९२॥ चितइ सेट्ठी वि तओ 'रक्खिज्जंताओ एवमेयाओ । जइ एवंचिट्ठाओ ता. अम्हे पुण्णभाइ ति ॥९३॥ जाणऽज्ज वि महिलाओ नीराइगयाउ इंति नियगेहं । इय चिंतिउं पसुत्तो निब्भरनिद्दाइ सो सेट्ठी ॥९४॥ जावुग्गए वि सूरे न उट्ठए ताव पुव्वपाहरिया । साहंति य नरवइणो जह 'अम्हे उग्गए सूरे ॥ ९५ ॥ उट्टंता एसो पुण न उट्ठए उग्गए वि सूरम्मि' | रण्णा भणियं 'मा उट्ठवेह जावुट्ठए न सयं' ॥९६॥ अह सत्तमम्मि दिवसे विगए सो उट्ठओ तओ रण्णा । दुद्धं घयगुलमीसं तु पाइओ विज्जवयणेण ॥९७॥ तो जाव सत्थओ सो संजाओ ताव पुच्छिओ रण्णा । 'किं अइबहुयं सुत्तो ?' तेणाऽवि हु जंपियं 'देव ? ॥९८॥ अत्थि इह कारणं किंतु देव ! साहेमि कुणह एगंतं' । अवलोइयमित्तेणं सव्वा ओसरइ सा परिसा ॥९९॥ तो साहिउं पवत्तो 'देव ! न याणामि का वि सा देवी । साहिन्नाणं पुण से पिट्ठीए संकलाघाओ ॥१००॥
१३५
एएण कारणं विगयावक्खस्स देव ? मह जाओ । बहुदिवससेवणिज्जो सहसा निद्दाभरो अहियं ॥ १०१ ॥ सम्माणिऊण सेट्ठी एण विसज्जिओ गओ गेहं । ती वियाणणत्थं, भिंडमयं कुणइ करिनाहं ॥ १०२॥ अंतेउरस्स मज्झे जंपइ 'देवीओ करिवरं एयं ।
गयवसणाओ लंघह मम विग्घविघायणट्ठाए' ॥१०३॥
१. ला. चिंतिऊण सुत्तो ॥ २. ला. उट्ठई ॥ ३. ला. सुत्तं ॥ ४. ला. पयत्तो ॥ ५. सं. वा.सु. पट्टीए संकलपहारो ॥ ६. एतदुत्तरार्द्ध ला. संज्ञकप्रतावेव ॥
