________________
सिसिरतरुच्छायाए, नवकिसलयसत्थरे सेमकिलंतो। पामुक्कनीसहंगो, विस्सामं काउमाढत्तो
॥९५०॥ परियणपुरिसा य गया, सव्वत्तो कंदमूलफलहेउं। अह एगत्थ पएसे, तेहिं अवलोयमाणेहिं
॥९५१॥ फारफलभारभज्जिर-साहासयसंकुलो महासाही। किंपागनामधेओ, दिवो अच्चन्तत हिं
॥ ९५२॥ गहियाणि जहिच्छाए, फलाणि तत्तो विपाकपिंगाणि । उवणीयाणि य सिरिवंक-चूलिणो विणयपणएहिं ॥ ९५३॥ भणियं च तेण हंभो!, फलाणि एयाणि किमभिहाणाणि । दीसन्तसुंदराई, न कयाइ वि दिट्ठपुव्वाइं
॥ ९५४॥ तेहिं भणियं सामी, न याणिमो नामधेयमेयाणं । पागवसेणं केवल-मणुमाणेमो रसं पवरं
॥ ९५५ ॥ पल्लिवइणा वुत्तं, हवंति जइ अमयनिव्विसेसाणि । अमुणियनामाणि इमाणि, तहवि भुंजामिन फलाणि ॥ ९५६॥ तव्वेलावत्तगमेग-मेव मोत्तुं च छुहकिलंतेहिं । आढत्ताइं ताई, भोत्तुं पुरिसेहिं सेसेहि
॥ ९५७॥ मुहमुहरेसुं तेसुं, विसएसुं व परिणइम्मि विरसेसुं। भुंजेउं सुत्तेसुं, विसवसओ चेयणा नट्ठा
॥९५८॥ अह पमिलाणच्छिजया, अन्तो च्चिय मुज्झमाणनिस्सासा । निद्दाइउं पवत्ता, सहसेज्जाए पसत्त व्व
॥ ९५९ ॥ अह तज्जीयं घेत्तुं व, चोरो इव दिणयरो गओ अत्थं । तग्गमणं पि य पक्खीहिं, पिसुणियं वाउलरवेणं
॥९६०॥ कुणमाणो जीयलोयं, कुंकुमरसरंजियं व सव्वत्तो। कयचक्कवायविहुसे संझाराओ पवित्थरिओ
॥ ९६१॥ गवलगुलियासमप्पह-पडसंछाइयतणु व्व पेंसुलिया। ताविच्छगुच्छकसिणा, वियंभिया तिमिररिंछोली ॥ ९६२॥ निच्चविडप्पगसिज्जंत-चंदपब्भट्ठसगलपडलं व। एक्कसरियाए सव्वत्थ, पसरियं तारयाजालं
॥ ९६३ ॥ तो तिजयविजयदिक्खिय-वम्महमुणिसयणफलिहफलयं व। तियसभवणंगणु-च्छंगपुण्णकलहोयकलसो व्व। ॥९६४॥ गयणसरोवरवियसंत-सहस्सपत्तं व रयणिरमणीए। यण-थोर-थवक्को व्व, उग्गओ तुहिणकिरणो वि ॥ ९६५ ॥ ताहे गमणऽणुकूलं, वेलं कलिऊण पल्लिनाहेण । सुत्त त्ति मण्णमाणेण, बोहिया ते गुरुगिराए
॥ ९६६॥ पुणरुत्तं जंपिया विह, न जाव थेवं पि देन्ति पडिवयणं । ताव समीवे ठाऊण, निउणमवलोइया सव्वे
॥९६७॥ निण्णट्ठजीवियव्वे, सव्वे दळुण चिंतियं तेण । अमुणियनामफलाणं, उवयोगफलं अहो एयं
॥ ९६८॥ अहमऽवि एयमऽवत्थं, इमाई भोत्तुं फलाणि वच्चंतो। जइ निक्कारणवच्छल्ल-मुणिवइनियमो न मे हुन्तो ॥९६९॥ ते गुरुणो गुणनिहिणो, तमतरुसिहिणो जयंतु जाजीवं । जेहिं नियमप्पयाण-च्छलेण जीयं च मे दिण्णं
॥९७०॥ इय सुचिरं गुरुमुववूहि-ऊण अच्चन्तसोगविहुरंगो। तप्पहरणाइउवगरण-मेगठाणम्मि ठविऊण
॥९७१ ॥ भडचडयरपरिखित्तो, पुव्विं भमिऊण पल्लिमज्झम्मि । कह संपइ एगागी, तत्थ वि मयसव्वपरिवारो ॥९७२॥ दंसिस्सामि मुहमहं, लोगाणं पयडमेव वच्चंतो । इय चितंतो चलिओ, जाए रयणीए मज्झम्मि
॥ ९७३ ॥ अह सिग्धं चिय पत्तो, निययगिहे खग्गमेत्तयसहाओ। केणावि अनज्जंतो, सेज्जाभवणम्मि य पविट्ठो ॥ ९७४।। पेच्छइ य पज्जलन्त-प्पईवपसरन्तकंतिपडलेण । सेज्जाए निययभज्जं, पुरिसेण समं सुहपसुत्तं
॥ ९७५॥ ताहे भालयलसमुल्लसंतरंगन्ततिवलिविगरालो। दन्तग्गभागनिठुर-दट्ठोट्ठो गाढकोवेण
॥ ९७६ ॥ विष्फारियफारारुण-नयणुब्भडकंतिपडलपल्लवियं । आयड्ढिऊण खग्गं, चिंतेउमिमं समाढत्तो
॥९७७॥ को अज्ज एस कीणास-वयणमणुसरिउमिच्छइ वरागो। जो मइ जीवंते वि हु, मम भज्जं सेवइ अणज्जो ॥ ९७८॥ किं वा इमा वि पावा, मम भज्जा चत्तलज्जमज्जाया। पुरिसाहमेण केण वि, सद्धि एवं पसुत्त त्ति
॥९७९॥ एत्थ ट्ठियाणि दोण्णि वि, इमाणि खंडेमि मंडलग्गेण । अहवा लोयविरुद्धे, इत्थीए वहे कहं एस
॥९८०॥ विक्कंतुक्कडपरचक्क-करिघडाडोवविहडणपयंडो। वावारिज्जइ बहुसमर-पत्तकित्ती महाखग्गो
॥ ९८१॥ तो एयं चिय एक्कं ,हणामि इइ जाव देइ नो घायं । ता चिरगहियाभिग्गह-मणुसुमरइ झत्ति स महप्पा ॥९८२॥ ताहे पच्चोसक्किय, सत्तटुपयाइं जाव पहरेइ । उवरि पीढिउक्खलणे, खग्गेण खडक्कियं ताव
॥९८३॥ अह भाउजायादेह-भारपीडिज्जमाणबाहाए । विहडंतनिबिडनिद्दा-भराए भगिणीए तं सोच्चा
॥९८४॥ १. समकिलंतो = श्रमक्लान्तः, २. पंसुलिया = दुराचारिणी स्त्री, ३. एक्कसरियाए = झमिति, ४. रोयणथोरथवक्को = गोरोचनस्थूलस्तबकवत्,
૨૯