________________
सराऽवरुद्धभूयलं, गइंददाणवद्दलं । पयट्टसूरमग्गणं, भमंततुट्ठमग्गणं
पलोइउं रणंऽगणं, अणेगलोगमारणं । दयारसेक्कमाणसो, भणेइ सो महायसो
हे भरह ! किं जणेणं, निरवराहेण मारिएणिमिणा । जुज्झामो तुममऽहयं च, जेसिमऽवरोप्परं वेरं पडवण्णमिमं भरण, जुज्झिउं ते तओ समाढत्ता । ता जाव बाहुबलिणा, सव्वत्थ विणिज्जिओ भरहो तो सोचित चक्की, किमऽहं न भवामि एस चक्कहरो । जं भुयबलेण सव्वत्थ, णेण जिप्पामि इयरो व्व इय चितिरस्स भरहस्स, दंडरयणं फुरंततडितरलं । करकमलम्मि निलीणं, पयंडजमदंडदुपेच्छं अह बाहुबली तं तह, पलोइउं विलसमाणकोहऽग्गी। दंडेण समं पि इमं किं चूरेमि त्ति चिंतंतो खणमेगं अच्छित्ता, मणागमुवलद्धसुद्धबुद्धीए । परिभाविडं पयत्तो, धिद्धी ! विसयाऽणुसंगस्स
भभूया सत्ता, मित्तं सयणं पि बंधवजणं पि । न गणंति तिणसमं पि हु, काउमऽकिच्चं पि ववसंति ता विसयवासणा, निवडउ वज्जाऽसणि त्ति चिंतंतो । सयमेव विहियलोओ, निस्संगो सो महासत्तो पव्वज्जं घेणं, कह लहुभाऊण वंदणं काहं । सामिसमीवम्मि गओ त्ति, माणदोसेण तत्थेव काउस्सग्गेण ठिओ, उप्पण्णे केवलम्मि वच्चिस्सं । एत्तो त्ति कयपइण्णो, आवरिसं निरऽसणो किसिओ वरिसंऽते जिणपेसिय-बंभीसुंदरीतवस्सिणीहिं च । भणिओ भाउग ! ताओ, आणवइ न हत्थिचडियाण उप्पज्जइ किर नाणं ति, तयणु सो जा विभावए सम्मं । ता माणमेव हथिं, मुणिऊणं जायसुहाव उज्झमाण जिणपाय- मूलगमणाय उक्खिवियचलणो । तिण्णपइण्णो जाओ, वरकेवलनाणलाभेणं इय माणपवित्तिनिवित्तिभाव - संपज्जमाणदोसगुणे । खमग ! महासत्त ! विहाविऊण सुद्धाए बुद्धीए तुममाऽऽराहणमेयं, आराहिय चरणवरगुणोवेयं । दंसणनाणसमेयं, पावसु सिवसोक्खमऽपमेयं सत्तमयपावठाणं, उवइटुं माणगोयरं एयं । एत्तो मायाविसयं, अट्ठमयं किंपि साहेमि माया उव्वेकरी, धम्मियसत्थेसु निंदिया माया । माया पावुप्पत्ती, धम्मक्खयकारिणी माया माया गुणहाणिकरी, दोसाण विवड्ढणी फुडं माया । माया विवेयहरिणंऽक - बिबगसणेक्कराहुगहो पढियं नाणं चरियं च दंसणं पावियं च चारितं । तवियं सुचिरं पि तवं, जइ माया ता हयं सव्वं अच्छउ ता परलोए, इहलोए च्चिय नरो उ माइल्लो । जइ वि अकयाऽवराहो, तहा वि सप्पो व्व भयहेऊ जह जह करेइ मायं, तह तह अप्पच्चयं जणे जणइ । अप्पच्चयाओ पुरिसो, अक्कयतूला लहू होइ ता भाविऊण एयं, सुंदर ! परिहरसु सव्वहा मायं । तव्वज्जणेण अणवज्जं, अज्जवं जायए जेण अजवगुणेण पुरिसो, संचरई जत्थ जत्थ तत्थ तहिं । सुयणो सरलसहावो, इमो त्ति सलहिज्जइ जणेणं आरूढजणपसंसस्स, पुण्णगुणा संकमंति सयराहं । गुणगणगवेसिणो ता, जुत्तो जत्तो तर्हि काउं महुरत्तं दंसित्ता, माई पच्छा वि दरिसियवियारो । तक्कं व जयम्मि नरो, न रोयए चत्तमहुरत्तो अट्ठमयपावठाणग-दोसे नायमिह पंडरज्जाए। अहवा दोसगुणेसु वि, अहक्कमं दो वणियपुत्ता तथाहि
एगम्मि पुरे धणवंत-गरुयकुलसंभवा भवुव्विग्गा । पव्वज्जं पडिवण्णा, एगा सुस्सावगाण सुया सुस्समणीणं मज्झे, वसमाणी सा य गिम्हसमयम्मि । अच्वंतमलपरीसह - पराजिया देहसक्कारं अंसुयसक्कारं पि हु, कुणमाणी चोयणं च समणीहिं । दिज्जति असहंती, भिण्णम्मि पडिस्सयम्मि ठिया पंडरपडदेहत्तेण, सा पसिद्धा य पंडरज्ज त्ति । कुणइ य पूयाहेडं, विज्जाए नयरजणखोभं
।। ५९७८ ।। ।। ५९७९ ।। ।। ५९८० ।।
।। ५९८१ ॥ ।। ५९८२ ।। ।। ५९८३ ॥ ।। ५९८४ ।।
।। ५९८५ ।। ।। ५९८६ ।। ।। ५९८७ ।।
।। ५९८८ ।। ।। ५९५९ ।। ।। ५९९० ।।
।। ५९९१ ।।
।। ५९९२ ।।
॥ ५९९३ ॥
॥ ५९९४ ॥
।। ५९९५ ।।
१७०
॥ ५९९६ ॥ ।। ५९९७ ।। ।। ५९९८ ।। ॥ ५९९९ ॥ ॥ ६००० ॥
॥ ६००१ ॥ ॥ ६००२ ॥
॥ ६००३ ॥
॥ ६००४ ॥
॥ ६००५ ॥
॥ ६००६ ॥
।। ६००७ ।।
॥ ६००८ ॥
॥ ६००९ ॥
॥ ६०१० ॥
अह पच्छिमम्मि काले, कहं पि संजायपरमवेरग्गा । सुगुरुसमीवे पडिवण्ण-पुव्वदुच्चरियपच्छित्ता संघसमक्खं घेत्तूण-मऽणसणं सा ठिया सुहज्झाणे । णवरं पूयाहेडं, मंतेणाऽऽयड्डइ लोयं
॥ ६०११ ॥
॥ ६०१२ ॥
ती समीवे पुरलोय - मितमणिसं पलोइडं गुरुणा । भणिया महाऽणुभावे !, मंतऽभिओगो न ते जुत्तो “मिच्छा मि दुक्कडं” “नो, पुणो वि काहामि चोइया सुट्टु" । पडिभणियमिणं तीए, नवरं अवरम्मि पुण दियहे॥ ६०१३ | १. अप्पच्चयं अप्रत्ययम् अविश्वासम्,