________________
નામનું નગર છે. ત્યાં નામ અને કર્મથી જિનદાસ તથા અત્યંત શ્રેષ્ઠ એવી અનેક સંપત્તિના એક વિશ્રામસ્થાન રૂપ એવે પ્રખ્યાત શેઠ હતું. તેને ઘુતાદિક વ્યસનવાળો, વિદ્યાહન, પશુસમાન અને કુળને કિપાકના વૃક્ષ સમાન એ એક પુત્ર હતું તે ધર્મ વિના જ પિતાને સમય ગુમાવતે હતે. તેથી ધર્મમાં એકાગ્ર મનવાળા એવા શ્રેષ્ઠીએ વિચાર કર્યો કે:-મારે પુત્ર થઈને પણ આ દુર્ગતિમાં જશે. માટે હું કંઈક ઉપાય કરું, કે તેથી એ સદ્દગતિએ જાય. કહ્યું છે કે -
જે પિતે ઘરનો સ્વામી થઇને કુટુંબને સમ્યકત્વરૂચિ બનાવે, તે તેણે સંસારસમુદ્રથી પોતાના સમગ્ર વંશને ઉદ્ધાર કર્યો સમજ અને તેને મિથ્યાત્વરૂચિ કરે, તે તેણે સકળ વંશને સંસાર સાગરમાં નાખ્યા સમજો.” આ પ્રમાણે વિચાર કરીને પુત્રના હિતને માટે તેણે ઘરદ્વાર ઉપર એક જિનમૂતિ કરાવી કારણકે સંતજને પરવત્સલ હોય છે. પછી ગમનાગમન કરતાં તે ઉદ્ધત છતાં બલાત્કારથી પણ નીચે નમીને તેને પ્રણામ કરતે હતે. પછી આવરદા પૂર્ણ થતાં તે મરણ પામીને સ્વયંભૂરમણ સમુદ્રમાં મત્સ્ય થયે. આહા ! પ્રમાદનું કેવું પરિણામ હોય છે? ત્યાં સમુદ્ર જળમાં સ્વેચ્છાએ ભ્રમણ કરતાં જિનપ્રતિમાકૃતિ જેવા મસ્ટ જોઇને તે જાતિસ્મરણ પામ્યો. એક વલયાકારને મુકીને સમસ્ત આકારવાળા મસ્તે મહાસાગરમાં હોય છે.' એમ જૈન સિદ્ધાંતમાં કહ્યું છે. પછી તે મનમાં પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગે, કે:-“મહા મેહથી વિમૂઢ થયેલા મેં માનવ ભવ વૃથા ગુમાવ્ય, હવે તેમને
ક્યાં પ્રાપ્ત થશે ?' એ રીતે અત્યંત સંતાપ પામીને તેજ પ્રતિમાનું ધ્યાન કરતાં અનાદિ આહારને ત્યાગ કરીને તે અભંગુર વિમાનને પામ્યા. બીજા ગ્રંથમાં પણ કહ્યું છે કે:
