________________
પ૮
નાંખ્યા. પછી તત્ત્વજ્ઞાનથી બહિષ્કૃત છતાં ઉત્પન્ન થયેલ ખેદથી તે ભિલે એ તે સાત ખંડેને બરાબર સાથે મેળવીને એક ઠેકાણે મૂકી દીધા.
હવે ધારલી નામના ગામમાંથી એક કુશળ વણિક દરજ ત્યાં આવીને કય વિક્રય કરતો હતો. તે શ્રાવક હોવાથી ભેજન અવસરે તે ઘેર જઈને જ ભેજન કરતો હતો. કારણ કે “જિનપૂજા કરીને જોજન કરવું. એવે તેને નિયમ હતો. એક દિવસે પલીવાસી ભીલ તેને કહેવા લાગ્યા કે – હે ભદ્ર ! હંમેશાં જવા આવવાની તને બહુ મુશ્કેલી છે. તો અહીંજ તું ભજન અને રહેઠાણ કેમ કરતા નથી. કારણ કે આ અમે બધા તારા કિંકર તુલ્ય છીએ.” એટલે વણિક બો. કે ––દેવને પૂજ્યા વિના હું ભજન કરતો નથી. તેથી હું ઘેર જાઉં છું, અને ત્યાં દેવની પૂજા કરીને ભોજન કરૂં છું.' પછી ભીલે પ્રસન્ન મુખ કરીને બોલ્યા કે – હે ભદ્ર ! અહીં પણ એક દેવ છે.” એમ કહી તેમણે તે સાત ખંડ બરાબર સાથે મેળવીને બતાવ્યા. એટલે તે શુદ્ધ આ રસ પાષાણથી ઘડેલ અખંડીત માનીને સરલ એવા તેણે રોમાંચિત થઈને વંદન કર્યું, અને પછી પુષ્પાદિકથી તેની પૂજા કરીને તથા અનેક તેત્રેથી સ્તુતિ કરીને સરલાયવાળે. તે દરરોજ ત્યાંજ ભેજનાદિ કરતો હતો.
એકદા તે ભીલ લોકોએ તેની પાસે કંઈક માગ્યું, પણ તેણે તે આપ્યું નહિ. તેઓ કંઈક ક્રોધમાં આવી ગયા. એટલે તેમણે તે બિંબને ખંડિત કરીને ગુપ્ત રીતે ક્યાંક મૂકી દીધું. પછી પૂજા વખતે તે બિંબને ન જેવાથી તે ખેદ પામ્યું. અને તે દિવસે તેણે ભેજન ન કર્યું, એમ કરતાં ત્રણ ઉપવાસ થયા. એટણે ભીલ લોકોએ ખેદ લાવીને તેને પૂછયું કે –
