________________
૧૩ર જને જાણે ત્યાં જવાને ઈચ્છતા હોય, તેમ દ્રવ્યને પૃથ્વીમાં નીચે નાખે છે અને ઉન્નત પદની ઈચ્છા કરતા સજજને તેને ગુરૂ (મોટા) રૌત્યાદિકમાં વાપરે છે. એ પ્રમાણે યાત્રામાં અગ્યાર લાખને વ્યય કરીને તે મંડપ દુર્ગમાં આવ્યું એટલે રાજાએ. તેનું બહુ માન કર્યું પછી શ્રી મંડ૫દુર્ગમાં રહેલા ત્રણ જિન રૉપર સાક્ષાત પિતાના ઉજવલ પ્રતાપતુલ્ય એવા સુવર્ણકું સ્થાપન કર્યા. તથા શત્રુ જ્યાદિ તિર્થો પર જાણે. પિતાના યશપિંડ હોય તેવા ચેરાશી જિનપ્રાસાદ કરાવ્યા. વળી બહોતેર હજાર ટકા ખરચીને જેણે શ્રી ધર્મઘોષસૂરિને પ્રવેશ મહત્સવ કરાવ્યું તથા જે બે જનમાં સાધુને ગ. હોય તો તેમની પાસે જઈને તે પ્રતિક્રમણ કરતો હતો અને એ રીતે જે ચાર એજનમાં ગીતાર્થગુરૂને સંભવ હોય, તે. ત્યાં જઈને તે પાક્ષિક પ્રતિક્રમણ કરતા હતા. અહો ! સાધુઓ પર કે અનુરાગ ?
એકદા પછવાડે રહીને રચનાને નિવેદન કરનાર એવા પુષ્પ આપનાર જન સહિત તે મંત્રી ગૃહબિંબોની પૂજા કરતે, હતા. એવામાં ત્યાં રાજા આવે અને તેની પરીક્ષા કરવાને માટે તે પુષ્પ આપનાર માણસને દૂર કરીને તેના સ્થાને પિતે ગુપ્ત રીતે બેસી ગયે. એવામાં જિનેશ્વરમાં દષ્ટિ સ્થાપીને નિશ્ચલ થયેલ એવા મંત્રીએ પુષ્પ લેવા માટે પછવાડે. પિતાને હાથ પ્રસાચે. એટલે અન્ય અન્ય પુષ્પ આવવાથી તેણે રાજાને ઓળખે અને તમે અહીં ક્યાંથી ?” એમ. સંભ્રાત થઈને જોવામાં તરત ઉઠવા જાય છે તેવામાં રાજાએ કહ્યું કે – હે મંત્રીશ્વર ! ઉતાવળ ન કર, સ્વસ્થ થા; પછી પૂજા સમાપ્ત કરીને રાજાની સાથે તેણે વાતચીત કરી. ત્યાર પછી “હે ભદ્ર ! તુ ધન્ય છે કે જેની જિનપૂજામાં આવી
