________________
आराहणापणगं (३)
३४
णिग्गंथं पावयणं सच्चं तच्चं च सासयं कसिणं । सारं गुरुसुंदरयं कल्लाणं मंगलं सेयं
पावारिसल्लंगत्तणसंसुद्धं सिध्दसुध्दसद्धम्मं । दुक्खारिसिध्दिमग्गं अवितहनिव्वाणमग्गं च
||११६||
||११७|| .
एत्थं च ठिया जीवा सिज्झंती, कम्मुणा विमुच्वंति । पालेमि इमं तम्हा, फासेमि य सुध्दभावेणं
1199611
सम्मत्त-गुत्तिजुत्तो विलुत्तमिच्छत्त अप्पमत्तो य । पंचसमिईहिं समिओ समणो हं संजओ एहिं ॥११९||
कायव्वाइं जाई भणियाइं जिणेर्हि मोक्खमग्गम्मि | ज़ह तह ताहं तइया न कयाइं पडिक्कमे तस्स ॥१२०॥
पडिसिध्दाइं जाई जिणेहिं एयम्मि मोक्खमग्गम्मि | जइ मे ताई कयाइं पडिक्कमे ताइं सव्वाइं
1192911
दिवंत-हेउजुत्तं तेहिं विउत्तं च सद्दहेयव्वं । जइ किंचि ण सद्दहियं ता मिच्छा दुक्कडं तस्स ॥१२२॥
जे जह भणिए अत्थे जिणिंदचंदेहिं समियपावेहिं । विवरीए जइ भणिए मिच्छा मिह दुक्कडं तस्स ॥१२३||
