________________
૨૩૬
યોગસાર પ્રકરણ/પંચમ પ્રસ્તાવ/બ્લોક-૪૭
અવતરણિકા:
ભાવશુદ્ધિજનક ઉપદેશનું નિગમન કરતાં કહે છે – શ્લોક -
एभिः सर्वात्मना भावैर्भावितात्मा शुभाशयः ।
कामार्थविमुखः शूरः सुधर्मकरतिर्भवेत् ।।४७।। શ્લોકાર્ચ -
સર્વાત્માથી સર્વ અંતરંગ ઉધમથી, આ ભાવો વડે “યોગસાર” નામના ગ્રંથમાં બતાવેલા ભાવો વડે, ભાવિતાત્મા, શુભાશયવાળો, કામ અને અર્થથી વિમુખ, શૂર-કર્મોના નાશ કરવા માટે શૂરવીર, સુધર્મ એક રતિવાળો થાય. II૪૭મા. ભાવાર્થ -
ગ્રંથકારશ્રીએ પાંચ પ્રસ્તાવ દ્વારા યોગનો સાર બતાવ્યો. જેના યથાર્થ પરમાર્થને જાણીને જે મહાત્મા સર્વાત્માથી=પોતાના વિદ્યમાન સર્વ જ્ઞાન અને વીર્યશક્તિથી, આ ભાવો વડે આત્માને ભાવિત કરે અર્થાત્ આ “યોગસાર' ગ્રંથનાં દરેક વચનોને અને તેના અર્થોને પોતાના નામની જેમ સ્થિર-પરિચિત કરે અને તે ભાવોથી વાસિત મતિવાળા થઈને પોતાનું જીવન વ્યતીત કરે તો તે મહાત્મા શુભાશયવાળા બને છે. અર્થાત્ સંસારના ઉચ્છેદ અને મોક્ષને સાધવાના શુભાશયવાળા બને છે, કામ અને અર્થથી વિમુખ માનસવાળા બને છે અને અનાદિના મોહના સંસ્કારોને નાશ કરવા માટે શૂરવીર બને છે અને તેવા મહાત્માને માત્ર સુંદર એવા ધર્મની નિષ્પત્તિમાં એક રતિ વર્તે છે પરંતુ ક્યાંય અન્ય ઠેકાણે રતિ રહેતી નથી. તેથી કલ્યાણના અર્થીએ યોગસાર' ગ્રંથના ભાવોથી અત્યંત ભાવિત થઈને સદા ઉદ્યમ કરવો જોઈએ. જેથી આ સંસારનો સુખપૂર્વક અંત થાય. Iછા
