SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 69
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ પદ્મ સપડાવી શકે. એને વિલાસ, એના હાવભાવ, એની દષ્ટિ અને એની મધુરવાણી માનવીને મુગ્ધ કરે. સામાન્ય માનવી જ એમાં અટવાય એમ નહિ પરંતુ જે અનુપમ જ્ઞાની છે, જે જગતની અસારતા જાણે છે, જે ઇંદ્રિયાને સ્વાધીન કરી ચૂકવ્યા છે, જે માનસિક સ્થિરતા પ્રાપ્ત કરી ચૂકયા છે જે અને જે અતુલ ખળી છે એવા મહાન્ આત્માએ પણુ સ્ત્રીના સ્નેહુપાશમાં સપડાય છે. સૌએ સાવધ વિના કેમ ચાલે ? मयणनवणीय विलओ, जह जायइ जलण संनिहामि । તદ્દ રળિયુંનિહાળે, વિવર્ મા મુળીળ વિ ॥ ૪૨ ॥ રહ્યા ગાથાથ : અગ્નિના સાંનિધ્યમાં મીણુ અને માખણ જેમ ઓગળે તેમ સ્ત્રીના સાંનિધ્યમાં મુનિઓનુ પણ મન આગળે. વિશેષાથ :—તીવ્ર સયમ સાધનાથી દઢ અનેલું મુનિવરોનું દિલ પણ સ્ત્રીસ'ગથી વિકળ બની જાય છે. દીપકની જ્યાતમાં જેમ મીણુ અને માખણ વિલય પામે છે તેમ મુનિવરોની ઉત્તમતા રમણીઓના સાંનિધ્યમાં વિલય પામે છે. વર્ષોની સાધના અને કઠોર સયમ અદૃશ્ય થઈ જાય છે. આગમધરા અને પૂર્વધરા પટકાય છે. સ્ત્રીસંગ પેાતાને કશુ ન કરી શકે એવુ' અભિમાન સામાન્ય માનવી શી રીતે લઈ શકે ? ખૂબ સાવચેતીથી ચાલવાનું છે. લપસણી ભૂમિમાં ચાલતાં રખાતી સાવ
SR No.022233
Book TitleVijay Prasthan
Original Sutra AuthorN/A
AuthorNarottamdas Amulakhbhai Kapasi
PublisherKhimchand Ujamsi Shah
Publication Year1973
Total Pages258
LanguageSanskrit, Gujarati
ClassificationBook_Devnagari & Book_Gujarati
File Size11 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy