________________
વિશાળ કેળનું વિસ્તૃત વાછતાં પિલું હેય છે. પાનના પડ એક પછી એક ઉખેળાય પણ કાષ્ઠ ન મળે. કેળનું થડ જેમ નિસાર છે તેમ સુખદ ભાસતા વિષયસુખે પણ નિસાર છે. सिंगारतरंगाए, विलासवेलाइ जुव्वणजलाए । के के जयंमि पुरिसा, नारीनईए न बुहरन्ति ॥ ३६॥
ગાથાથ –શંગાર જેના તરંગે છે, વિલાસ જેને કિનારે છે, અને યૌવન જેનું જળ છે, તે નારીનીમાં જગતના કયા કયા આત્માઓ નથી ખૂબતા ?
વિશેષાર્થ –જેશભેર મોજાએ ઊછળી રહ્યાં હોય, તેફાની વેગથી પૂર આવી રહ્યું હોય અને પાણી ખૂબ ચઢી રહ્યું હોય, તે નદીમાં કણ ન બે ?
સરિતા તેવી જ તેફાની છે. યૌવન એનું જળ છે. વિલાસને પ્રવાહ તેમાં સતત વહે છે. શૃંગારના તરંગે ખૂબ જોશથી ઊછળે છે. ઉન્માદી નારીનદીમાં અનેક ડૂખ્યા. મદભરી માનુનીમાં અજબ શક્તિ છે. એની એક જ દષ્ટિએ કંઈક આત્માઓને પટકયા, યેગીને ભેગી બનાવ્યા ત્યાગીને ગૃહવાસી બનાવ્યા; વિરાગીને રાગી બનાવ્યા; રાગીને રખડતા બનાવ્યા અને લાલચુને ધૂળ ચાટતા
અનાગ્યા,
તેફાની વેગે ધસી રહેલી નદીના પૂરમાંથી બચવા તેનાથી દૂર કર નાસવું જ પડે. જેને જીવનનૈયાને શ્રી.
