________________
૧૪૦
ઘણાં મેલાનઈ ઉજલાં, ન કરઈ વસ્ર વણાવ; ઘાત કામ મહાબલી, વ્રતન’ઇ ઘાવ,—સુણ૦-૩
કણુ કું ડલ મુદ્રડી, માલા મેાતી હાર;
પહેરઇ નહીં શે।ભામણી, જે થાઇ વ્રતધાર—સુણ ૦-૪. = = કામેાદ્દીપન જિનવરે કહ્યા, ભૂષણ દૂષણ એહ; * અંગવિભૂષા ટાળવી, હુઈ જિનહષ સનેહ-સુણ૦-૬. ઢાળે અગિયારમી
આપ સવારથ જગ સહુ રે—એ રાગ.
- વીરે હા માર પરષદામ, ઉપદેશ્યા ઇમ શીલ; જે પાલશે નવ વાડશું,
તે લહે શિવ સ ંપન્નુ શીલ.-૧.
શીલ સદા તુમ્હઈ સેવજો,
લ જેહનાં હા અતિ સરસ અક્ષીણ;
આઠે કરમ અયિણ હણી, તે પામ્યા હૈ। તતક્ષણ સુપ્રવીણ.
શીલ-૨
જલ જલણ સર કિર કેસરી, ભય જાવે સઘલાં ભાગ; સુર અસુર નર સેવા કરે,
મનવાંછિત હા સીએ સહુ કાજ-શીલ૦-૩. જિનભુવન નિપાવઈ નવા, કનક તણેા નર કોઈ; સેાવન તણી કોડી દાન થઈ,
શીલ સમેાવડ હા તેહી પુન્ય ન હેાઈ. શીલ-૪ નારીન” દૂષણ નર થકી, તિમ નારીથી નર દોષ;
