________________
૧૮૩ चेइअदव्वं तिविहं, पूयानिम्मल्लकप्पिअं तत्थ । आयाणमाइ पूयावं, जिणदेह परिभोगं ॥ . अक्खयफलबलिवत्थाइ, सतियं (च) जं पुणो दविणजायं । तं निम्मल्लं धुच्चई, जिणगिहकम्ममि. उवओगं ॥ दव्वंतरनिम्मविअं निम्मल्लंपि हु विभूसणाईहिं । तं पुण जिणंगसंगि हविज णण्णत्थ तं भयणा । इढिजुअ संमएहिं सहिं, अहवा अप्पणा चेव । जिणभत्तिइनिमित्तं जं चरियं (आयरियं) सव्वमुवओगि॥
-સંવષપ્રા જાથા દ્દરૂ-૨૬દ્દા
અર્થ –ચૈત્ય દ્રવ્ય ત્રણ પ્રકારનું છે; પૂજા, નિર્માલ્ય અને કલ્પિત. તેમાં આદાન વગેરે પૂજાદ્રવ્ય જિનેશ્વરના દેહના પરિભેગવાળું છે. અક્ષત, ફળ, બલિ, વસ્ત્ર વગેરે સંબંધી જે કંઈ દ્રવ્યસંચય થયું હોય તે નિર્માલ્ય કહેવાય છે. તે જિનચૈત્યના કાર્યમાં ઉપયોગી છે. નિર્માલ્ય પણ જે વિભૂષણે દ્વારા દ્રવ્યાંતરમાં નિર્મિત થાય તે જિનપ્રતિમા માટે વાપરી શકાય છે. પરંતુ અન્ય નિર્માલ્ય જિનઅંગી નથી બની શકતું, માટે નિર્માલ્યમાં ભજના છે. (એટલે કે અમુક નિર્માલ્ય જિન પ્રતિમા માટે ઉપયોગી છે અને અમુક નથી.)
ઋદ્ધિયુક્ત શ્રાવકેએ એકત્ર મળીને અથવા સ્વયં પિતે જિન ભક્તિ નિમિત્તે જે દ્રવ્ય આચરેલ છે તે (આચરિત) દ્રવ્ય સર્વોપયોગી છે.
-સંબધપ્રકરણ–ગાથા ૧૬૩–૧૬૬.
