________________
૧૭૪
ગાથા ઃ—મુનિઓને વંદનથી શ્રી કૃષ્ણે તીથંકરપણું, ક્ષાયિક સમ્યક્ત્વ અને સાતમીનારકીના આયુષ્યમાંથી ત્રીજી નારકીના આયુષ્યમંધ, પ્રાપ્ત કર્યા. अक सिणपवत्तगाणं, विरया विरयाण एस खलु जुत्तो । સસાવયશુળ, વ્વત્થણ (વિક॥ ૨૦૭ ||
ગાથા—સ પૂર્ણ રીતે નહિ પ્રવર્ત્તમાન અવિ અવિ રિત સમ્યગ્દષ્ટ અને દેશવિરતિ શ્રાવકાને, સંસાર પાતળા કરવા માટે, દ્રવ્યસ્તવ ઉપર કૂવાનુ દૃષ્ટાંત છે. अणथोव वणथोव, अग्गीथोव कसायथेोव च ।
'
थेब पि हु तं बहू होई ॥ १०८ ॥
"
नहु ते विससिअ ગાથા—અલ્પઋણુ, અશ્પત્રણ, અલ્પ અગ્નિ અને અલ્પ કષાય પણ, ખરેજ, વિશ્વાસ કરવા ચેગ્ય નથી; થાતું પણ તે ઘણું થઈ જાય છે.
जं दुक्कड तिमिच्छा, तं भुज्जो कारण अपूर तो । तिविहेण पडिकंतो, तस्स खलु दुक्कड मिच्छा ॥ १०९ ॥
''
ગાથા :—દુષ્કૃતને જે મિથ્યા કરે છે અને તે દુષ્કૃતનું કારણ ફી નહિં સેવીને, મન, વચન અને કાયાથી ત્રણે પ્રકારે જે પ્રતિક્રમણ કરે છે તેનુ દુષ્કૃત સાચેજ મિથ્યા થાય છે.
जं दुक्कड तिमिच्छा, तं चैव निसुणइ पुणे पात्र । રવવમુતાવારે, માયનિયહિવ્વયંનો ગ્ ॥ ૨૬૦ ॥
