________________
૧૩૧
ગાથા :-આ લાકમાં જેમ સિંહુ મૃગને પકડીને લઈ જાય છે તેમ અંતસમયે મૃત્યુ માણસને પકડીને લઇ જાય છે. તે સમયે માતા, પિતા કે ભાઈ સહાયક બનતા નથી.
जीअ जलबिंदु म, संपत्तीओ तरंग लोलाओ । सुमिणयसमं च पिम्म, जं जाणसु तं करिजासु ॥ ४४ ॥
ગાથા :-જીવિત જલબિંદુ જેવુ' છે; સ'પત્તિએ જળના તર`ગની જેમ ચંચળ છે અને સ્નેહ સ્વપ્ન સમાન છે. જે જાણ તે કર.
"
संझरागजलबुब्बुओ मे जीविए अ जलबिन्दुच चले | जुव्वणे य नइवेगस निमे, पावजीव ! कि मियं न बुज्झसे ॥
ગાથા :-સધ્યાના રંગ અને પાણીના પરપેાટા સમાન જીવિત જળબિંદુ જેવુ' ચંચળ હેાવા છતાં અને યૌવન નદીના પૂર જેવુ' હાવા છતાં, હું પાપાત્મન્ ! તું આધ કેમ પામતા નથી ?
अन्नत्थ सुआ अन्नत्थ, गेहिणी परिअणोवि अन्नत्थ । भूअब लिब्बकुटुंब, पक्खित्तं हथकय तेण ॥४६॥
ગાથા :–ઢા! ભૂતને ફેંકાતા અલિની જેમ યમદેવે કુટુ અને છૂટુ છવાયું. ફેકયુ છે; પુત્રને અન્યત્ર, પત્નિને અન્યત્ર અને સ્વજનાને પણ અન્યત્ર.
