________________
૧૧૦
ભૌતિક સામગ્રી પ્રત્યેથી દષ્ટિ ખેંચી ધર્મસાધક સામગ્રી પ્રત્યે દષ્ટિ થાય ત્યારે અપૂર્વ પ્રગતિ સધાય.
સંગીત અને વાઘના સૂરમાં મધુરતા અનુભવવાને બદલે જનગુણ શ્રવણ અને જીનવાણી શ્રવણમાં જ્યારે મધુરતા અને ચિત્તપ્રસન્નતા અનુભવાય છે ત્યારે કર્ણ ધન્ય બને છે. જીનવાણી રૂપી પુણ્યપિયૂષનું પાન કરનારને યંત્રો દ્વારા વિકૃત થતા સૂરે બેસૂરા લાગે.
રસવિહિન વસ્તુના સ્વાદમાં રસના પરેવાય ત્યારે સ્વાદિષ્ટ વસ્તુઓનો અભાવ જાગે. રસકસ વિહેણે ખોરાક આત્માની અને ખી પ્રગતિ સાધે.
પ્રભુપૂજનમાં અને મુનિવયેની ભક્તિમાં ઉપયોગમાં આવતી સામગ્રીઓની સુગંધ પારખવા નાસિકા ઉપયુક્ત બનશે ત્યારે આત્મપ્રગતિમાં તે સહાયક થશે.
જનવર અને મુનિવરના પદપદ્મની પૂજનાથી સ્પર્શના સાર્થક થાય. મેહક પશેથી સ્પર્શનાને અભડાવવામાં આત્માને કલંક લાગે.
આમ ઇદ્ધિયે જ્યારે સન્માર્ગે જાશે ત્યારે વિરતાભય કાર્યો સધાશે, સાચી મહત્તા વરશે અને વા બંધનેથી આત્મા મુક્ત બનશે.
લગામરહિત અશ્વ માણસને રખડાવે અને પટકે, જ્યારે લગામ યુક્ત અશ્વ ધાર્યું કાર્ય સિદ્ધ કરી આપે. તેમ અનિયંત્રિત ઇંદ્ધિ આત્માને ભવવનમાં ભમાવે અને ઊંડી
