________________
૮૪
દીવો પ્રગટાવ્યું. શ્રી રથનેમિની ભાવના શુદ્ધ કરી. એમની અશુદ્ધિને ખંખેરી નાખી. એકવાર ફેંકી દીધેલી અપવિત્રતાને ફરી સ્વીકારતાં રામતીએ અટકાવ્યા. વમન કરેલી વસ્તુનું ભક્ષણ શ્વાન કરે. યદુકુળના નંદન અગન્યન કુળના નાગ બરાબર હોય. વમેલું વિષ તે ન ચૂસે. શ્રી રથનેમિ ચૂસે તે યદુકુળને લાંછન લાગે.
શ્રી નેમિક જાગૃત બન્યા. સંયમની સાધનામાં ફરી લીન બન્યા અને જગતની સાંકળ સદાને માટે ત્રોડી.
મેરૂ પર્વત સમાન નિશ્ચળ રથનેમિજીને ચલિત થતાં વાર ન લાગી તે પામર માનવીનું શું ગજું? જેનામાં જરા પણ સત્વ નથી, જેને પર પદાથે આકર્ષી રહ્યા છે, જેને શીલની કીમત સમજાઈ નથી તેનું પતન થતાં વાર ન લાગે. પાકું પાન સહેજ પવનથી ખરી પડે તેમ સહેજ અનુકૂળ સંચાગમાં એ આત્માનું શીલધન ખરી પડે.
શ્રી રથનેમિજી તે સમજ્યા. એમને ફાળે વર્ષોનું સંયમ હતું; અનુપમ આત્મ સાધના હતી. વિરાગ અને ત્યાગ જીવનમાં વણાઈ ચૂકયા હતા. પરંતુ આજના માનવીને પતનથી બચાવી લે એવું તેની પાસે શું છે? કમનસીબ તે એ છે કે છતાં યે શીલની નવવાડની કીમત આજના માનવીને નથી. અધૂરાંનું એ અભિમાન નહિ તે અન્ય શું? जिप्पति सुहेणं चिय, हरिकरिसप्पाइणो महाकूरा। इक्कुच्चिय दुज्जेओ, कामो कयसिवसुहविरामो ॥ ७० ॥
ગાથાથી–સિંહ, હસ્તિ અને સર્પાદિ મહા ક્રૂર
