________________
(१०)
+ सिद्धान्तसार, करी जेम ले तेम पाले नही, ते माटे सुपचखाणपणानो अनाव डे). यतः जो जीवेवि नयाण अजीवेवि नयाणइ, जीवाजीवे अयाणंतो, कहसो नाहि संजमं ॥ गाथार्थः-जे जीवअजीना नेद जाणे , तेने सुपचखाणी संजमी कहेवो; पण जे जो वजीवना जेद जाणतो नथी, ते सुपचखाणी संजमी कहेवाय नही, (एटले ते सुपचखाणना अनावे करीने असंजमी ने इत्यादि ) पण उ० उपचखाण थाय एटले तेनां मागं पचखाण कहीए. ए एम ख० निश्चे कुछ उपचखाण। कहीये. सण सर्व प्राणेकरी जाग यावत् सर्व सत्वेकरी प० में पचखाण कर्यु एम कहे ते, नो साची नाषा बोलतो नथी, एटले मो कुमी नाषा बोले डे. ए० एम निश्चे मुळ ते जुठ बोलणहार . स सर्व प्राणीने विष जाणयावत् सर्व सत्वने विषे ति त्रिविध (करनार, करावनार अने अनुमोदनार ए त्रण निन्न नेद योग आश्रश्ने ति मन-वचन-कायाए करी अ० असंजति प्राणवधादि प्रहारने विषे अयत्नवंत अ० वृतरहित, 40 नथी इण्या पचखाणे करी पा पापकर्म जेणे, स० कायिक्यादि क्रिया सहित १० नथी संवर्या आश्रवछार जेणे, ते ए० सर्वथा प्रकारे स्व. परप्रत्ये दंमे, तथा एण् सर्वथा प्रकारे अज्ञानी होय. वली जण जे स० सर्व प्राणेकरी जाग यावत् सर्व सत्वेकरी प० पचखाण में कयु. एवं कहे तेने, ए० एम वदमाण प्रकारे श्र० जाएयुं होय ३० ए जीव डे, २० ए अजीव , इण्ता ए त्रसजोव , इ० ए स्थावर वृक्षादिक बे, त० तेने स० सर्व प्राणेकरी जाग यावत् स सर्व सत्वेकरी प० पचखाण में कर्यु, एकेहेतां ते सु सुपचखाणी थाय, पण नो दुपचखाणी. न थाय. ए. एम निश्चे से ते सु सुपचखाणी थाय. वली सा सर्व प्राणेकरी जाण् यावत् स सर्व सत्वेकरी, त्रिविधे त्रिविधे करी प० में पचखाण कयु, एम व कहे ते स सत्य वाणी बोलनार केहेवाय, पण नोण्मुनिश्चे ते जुग्नो बोलणहार न केहेवाय. ए एम निश्चे ते स० सर्व प्राणेकरी जाग यावत् सर्व सत्वेकरी तिति त्रिविधे त्रिविधे करी संद संजति वि० विरति प० प्रतिहत पत्र पचखाणे करी पा० पापकर्म
