________________
+ सिद्धान्तसार..
( ५०९ )
तेम जीवना गुणपर्यायने गुणपर्यायज कहोये, पण जीव न कहोये. वली नैगमादिक नयना मते जेम अंश वस्तुने वस्तु माने, तेम नैगम व्यवहारनयमां पर्यायने जीव कहीये. ए न्याये संवरने जोव कहीये. ___ हवे संवरने अजीव कया न्याये कहोयेः-निश्चेनयमां कर्मने रोक्यां तेने संवर कहोये. रोक्यां ते कर्म-पुद्गल अजीव ले. ए न्याये संवरने थजीव कहीये. संवरनो कर्ता जीव , क्रिया पर्याय , अने कर्मपणुं ते अजीव ले. जीवने तो संवुमो कहोये, अने कर्म रोक्यां तेने संबर कहीये. कोइ कहे डे के, संवरना पांच भेदने संवर कहीये, पण एम नथी; कारण के समकित तो पांच स्थावर वरजी नगणोस दंझकमां पावे; पण कर्म रोक्यां नहीं तेथी मनुष्य तिर्यंच विना बावोस दंगकने असंवुमा कह्या ले. शाख सूत्र जगवतो शतक १६ में उद्देशे बजेःजीवाणं नंते ! किं संवुमा असंवुमा संवुमासंवुमा ? गो! जोवा संवुमावि असंवुमावि संवुमासंवुमावि एवं जहा सुत्ताणदंम तहेव नाणियवो.॥ - जी जीव नं हे नगवान ! किं० शुं ? सं० संवत अ० असंवत के संग संत्रता संवत ? (संवत एटले संवरवंत, असंवत एटले संवर रहित अने संवतासंवत एटले संवर रहित तथा संवर सहित) इति प्रश्न. नत्तर. गो० हे गौतम ! जी जीव सं० संव्रत पण होय २० थ. असंवत पण होय श्रने सं० संत्रतासंवत पण होय. ए. एवी रोते जण जेम पूर्व सूत्रमा सु० सुतानो दंमक कह्यो त तेम ए पण नाण केदेवो.
जावार्थः-हवे जु! था पाठमां कत्यु के, तिथंच अने मनुष्य वर्जीने बावीस दंगकने समकित बतां पण व्रत नही तेथी असंवुमा कह्या जे. जेने मिथ्यात अने श्रवत प्रमुख पापना सर्वथा त्याग होय तेने बाल-पंमीत कह्या बे, श्रने जेने एके पापनो त्याग न होय तेने प्रवति बाल कह्या . वली मनुष्य अने तिर्यंच विना बावीस दमकने अधर्मी कह्या ले. शाख सूत्र जगवती शतक सत्तरमें उद्देशे बीजे. ए जु ! कर्म
