________________
+सिदान्तसार..
लोकोत्तर पक्षमा त्रण वाणीयानी नपमा दीधी, त्यां पण पुण्यने लान कह्यो जे. जेणे पुण्य नपाज्यु तेणे लान उपायो. शाख सूत्र उत्तराध्ययन अध्ययन ७ मानी गाथा १४ मी तथा १५ मी:
जहाय तिन्नि वणिया, मुखंधितुण निग्गया; एगोत्थ लहए लानं, एगो मुलेण आगन. ॥ १४ ॥ एग मुलंपि हारित्ता, आग तब वाणिन; ववदारे नवमा एसा. एवं धम्मे वियाणिद. ॥ १५॥
अर्थः-जा जेम ति त्रण व० वाणीया मु० मुलगी पुंजी रासी धि० लश्ने प्रदेशे व्यापार नण नीकल्या. ए० ए त्रणमांथी एक लग साल लश् श्राव्यो. ए० एक मुण् मुलगी रासी पुंजी लश्ने घेरे श्राव्यो. ए० एक मु मुलगी रासी पण हा जुगटे रमतां हारीने धन खाइने श्रा० श्राव्यो त ज्यां पीता घर इतुं त्यां. व० वाणीयो व्यापारी व व्यापारने विषे नए उपमाए एण् एणी पेरे ध० धर्मने विषे |व जाणवू.
नावार्थः-हवे जुञ्ज ! को एक (व्यापारीने) व्यवहारीश्राने त्रण पुत्र हता. तेणे पोताना पुत्रोना नाग्यनो परिक्षा जोवा निमित्ते अकेकाने सहस्त्र सहस्त्र मोहोरो श्राप देशान्तरे मोकल्या अने कह्यु के, हे पुत्रो ! तमोने ऽव्य आप्यु डे तेनाथी व्यापार करी लाल नपार्जी वेहेला श्रावजो. तेवारे त्रणे साहुकारना पुत्रो जुदा जुदा देशान्तरे गया. तेमां वमो पुत्र चाकर नफर राख आव्या गयाने तृप्त करी व्यापारमा घणुं धन कमाणो. बीजे पुत्रे विचार्यु के, मारा पोता पासे घणुं धन डे माटे मुलगी पुंजी साबीत राखं. एम चीतवो जे कां लान उपार्जे ते गीत वाजींत्र, खादिम स्वादिम चारे प्रकारे नोगवे; अनेत्री पुत्रे मनमा चिंतव्युं जे, मारा पीता वृद्ध थया ने श्रने धनना जोगववावाला तो अमेज बोए ते अमने प्रदेशे काढया अने ऽव्य तो सात पेढसुधी; खाय तोपण खुटे तेम नथो; माटे धन मेलववा सारु कष्ट शामाटे नोगवईं? एम वीचारी मुलगी पुंजो पोताए श्रापी हतो ते सर्व खाधो.
