________________
૧૮૦
શ્રી ઉપદેશ સાગર. કમ્મસંગેહિ સમૂઢ, દુખિયા બહુવેયણા અમાણસાસુ જણસ, વિનિમન્તિ પાણિ કમાણે તુ પહાણાએ, આણુપુથ્વી કયાઇ એ છવા સેહિમણુપતા, આયયન્તિ મણુસર્ય માણુર્સ વિમૂહ લધું, સુઈ ઘમ્મસ્ય દુલહા; જે સચ્ચા પડિવજનિ, તવં ખનિમહિંસય આહચ્ચ સવણું લઉં, સઢા પરમદુલહા; સેમ્યા નેઆઉર્ય મગ્ગ; બહવે પરિભસઈ સુઈ ચ લધું સદ્ધ ચ, વરિય પણ દુલહું; બહવે રયમાણા વિ, ને ય શું પડિવિજ જઈ માણુસૉમિ આયાઓ, જે ધમૅ સોચ્ચ સહે; તવસ્સી વરિય લધુ, સંવડે નિપુણે રચે સહી ઉજજુયભૂયરસ, ધઓ સુદ્ધસ ચિઠઈ, નિવ્વાણું પરમં જાઈ, ઘયસિત્તિ પાવાએ વિગિંચ ક—ણે હેઉં, જસં સંચિણ પતિએ પાહવ સરીર હિચ્ચા, ઉઢ પક્કમઈ દિસં વિસાલસેહિ સીલેહિ, જખે ઉત્તર-ઉત્તરા; મહાસુકાવ દિખન્ના, મન્વન્તા અપુણગ્નવં અપિયા દેવકામાણું, કામવવિઉવિણે ઉ૪ કપે ચિઠ્ઠન્તિ, પુવા વાસસયા બહુ તત્ય ડિગ્ગા જહાઠાણું, જખા આઉખએ ચુયા; ઉવિન્તિ માણસ જેણુિં, સે દસંગે ભિજાયએ પિત્ત વધું હિરણું ચ, પસવે દાસપેરુસં; ચત્તારિ કામખઘાણિ, તલ્થ સે ઉવવજઈ મિત્તવ નાયવ હાઈ, ઉચગે એ ય વણવં; અમ્પાયંકે મહાપને, અભિજાએ જસે બલે ભેચ્ચા માગુસ્સએ એ, અપડિરુવે અહાઉયં; પુરિવં વિયુદ્ધસદ્ધએ, કેવલ બેહિ બુઝિયા
