________________
૧૬૪
શ્રી ઉપદેશ સાગર. વિવિત્તાય ભવે સેજા, નારીનું નલવે કહે; ગિહિ સંથવું નકુ જા, કુજા સાહહિં સંથવું ૫૩ જહા કુકુડ પિયમ્સ, નિર્ચ કુલલએ ભય, એવં ખુ બંભયારિસ, ઈથી વિગૃહએ ભયં ૫૪ ચિત્તભિત્તિ નનિઝાએ, નારિ વા સુ અલંકિય; ભખરે પિવ દડુણે, દિઠિ પડિ સમાહરે ૫૫ હથ્થ પાય પડિચ્છિન્ન, કન નાસ વિ કમ્પિયં; અવિ વાસસઈ નારિ, અંભયારી વિવજજએ પદ વિભૂસા ઈથ્યિ સંસગ્ગી, પણિયરસ ભોયણું નરમ્સસગવે સિસ, વિસં તાલઉડ જહા ૫૮ અંગ પશ્ચંગ સંઠાણું, ચાર લવિય પહિયં ઈચ્છીણું તનનિ જજાએ, કામરાગ વિવકૃણ પટ વિસએસુ મણને સુપિમ નાભિનિવેસએ, અણિચ્ચે તેસિં વિનાય, પરિણામે પિગ્ગલેણય ૫૯ પિગ્મલાણું પરિણામ, તેસિં ન ચા જહા તહ; વિણીય તન્હા વિહરે, સીઈ ભૂએણ અપણે ૬૦ જાએ સદ્ધાએ નિખતે, પરિયાય ઠાણ મુત્તમ, તમેવ અણુપાલેજા, ગુણે આયરિય સભ્યએ ૬૧
( કાવ્યમ ) તવંચિમં સંજમ ગયે ચ, સઝાયાં ચ સયા અહિઠિઓ, સુરેવ સેણાએ સમતમાઉહે, અલમપણે હાઈ અલપરેસિં દર સઝાય સુઝાણ રયસ્સ લાઈણ, અપાવ ભાવસ તવે રયમ્સ, વિસનજઈ જસિમલ પુરે કડું, સમરિયે રુપ મલ વ જોઈણ ૬૩ સે તારિસે દુખ સહે જઈ દિએ, સુએણજાત્તે અમને અકિંચશે વિરાયઈ કમ્મ ઘણુમિ અવગએ, કસિ શુભ પડાવગમેવ ચંદિમે તિબેમિ ૬૪ નવમું અધ્યયન. ઉદેસે ૧ લે.
( કાવ્યમ્ ) થંભાવ કેહા ન મય ૫માયા, ગુસગાસે વિણયં નસિખે, સે ચેવ ઉ તસ્સ અભૂઈ ભાવ, ફલંવ કીયસ વહાય હોઈ ૧ જેયાવિ મંત્તિ ગુરું વિઇત્તા, ડહરે ઈમ અપ સુએત્તિ ના હીલનિ મિસ્ડ પડિવાજમાણું, કરતિ બસાયાણ તે ગુરુનું ૨
