________________
અથ શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર મૂલ પાડે.
( કાવ્યમ્ ) સમાઇ પેઢાઇ પરિશ્ર્વયતા, સિયામણા નિસ્સરઇ વહિદ્ધા, ન સા મહ' નાવિ અહંપિ તીસે, ઇસ્ચેન તાઉ વિર્ણિએઝ રાગ ૪ આયા વયા હી ચય સાગમă, કામે કમાઠી કમિય” ખુદુખ, છિ'દાદ્ધિ ઢાસ* વિશિએજ રાગ', એવ' સુહી હાદ્ધિસિ સ ંપરાએ ( અનુષ્ટુપવૃત્તમ્ )
પખરું જલિય જોઈ", ધુમકે" દુશસયં, નેચ્છતિ વંતય જીત્ત, કુલે જાયા આંગણે ૬ ધિથ્થુ તે જસેકામી, જો ત જીનિય કારણા વત ઈચ્છસિ આવે, સેય” તે મરણું ભવે છ અહં ચ ભાગરાયસ, ત ચ િસ અલગવદ્ઘિશેા, મા કુલે ગંધણા હામા, સ’જમ નિહુઉ ચર ૮ જઇ ત" કાહિસ ભાવ, જા જા ક્રિસિ નારીઉ વાયા વિહોવ હુડા, અઅિપ્પા વિસસિ ૯ તીસે સે! વયણુ સાચ્ચા, સયાએ સુભાસિય' અ’કુ સેણુ જહા નાગા, ધમ્મે સ' ડિવાઇઉ ૧૦ એવ' કરેતિ સબુદ્ધા, પડિયા પનિયખણા ૧૧ વિણિયકૃતિ લાગેસુ, જહા સે પુરસાત્તમે ત્તિએમિ. ૧૧ રા
C
૧૩૭
અધ્યયન ત્રીજું.
સજમે સુઠિઅપ્પાણ, વિષે મુક્કાણુ તામણું તેસિ–મેયમાઈન, નિષ્ણ થાણુ. મહેસિણું ૧ ઉત્તેસિયં ક્રીયગઢ, નિયાગ અભિહુડાણિ ય રાઈભત્તે સાથે ય, ગધ મલ્લે ચ વીયણે ૨ નિહી મિહિમત્તે ય, રાયપિ3 કિમિછએ સવાણુ દંત પહેાચણા ય, સંપુણ દેહ પલાયા ય ૩ અ ઠાવએ ય નાલિએ, છત્તસ્ય ચ ધારણુડાએ તેગિચ્છ પાહુણા પાએ, સમારંભ ચ એષણા ૪ સિજજાયર પિડ ચ, આસી પલિય એ ગિતુ તર નિસિાિ એ, ગાયસુવટ્ટાણિય ૫ ગિહિષ્ણેા વેયાવડિય’, જાઈઆજીવવત્તિયા તત્તા–નિવુડ ભાઈત્ત, આઉરસરણાણિય ૬ મૂલએ સિગમેરે ય, ઉષ્ણુ, ખરું અનિવુરે કઈં મૂલે ય સચ્ચિત્તે, તે ખીએ ય આમએ ૭ સેવચ્ચલે સિખવેલેાણે, રામાલણે ચ આમએ સામુદ્દે ૫ સુખારે ય, કાલાલે ણે ય આામએ ૮ વણિત્તિ
ei
