________________
તતીયા ભક્તિ.
૮૭
આ અદશ્ય થવાનું કારણ પણ પ્રબળ હોય એમ લાગે છે.) આગળ ઉપર જણાવવામાં આવતી ગાથાઓમાં જણાવેલ બીનાથી તથા ઉપરના પાઠથી દેવદ્રવ્ય પ્રવચનની વૃદ્ધિ કરવામાં તથા જ્ઞાન દર્શન ગુણોની શોભા (વૃદ્ધિ) કરવામાં વપરાતું હોવું જોઈએ એ વાત નિષ પવયે ફ્રિ આ વિગેરે ગાથાઓથી સાબીત થાય છે. એટલે જીન પ્રવચનની વૃદ્ધિ તથા જ્ઞાનાદિ ગુણેની વૃદ્ધિ કરવામાં દેવદ્રવ્યને ઉપયોગ કેવી રીતે કરે છે જેથી ઉપર જણાવેલ અપૂર્વ લાની પ્રાપ્તિ થાય, તે હાલ તાદશ ગુરૂગમની ખામીને લીધે આપણે કહી શક્તા નથી, છતાં એ પ્રણાલિકાને પણ સકારણ નાશ થયેલ હશે એમ જણાય છે. જીનપ્રવચનની વૃદ્ધિ કરવાને બદલે લોકે દેવદ્રવ્ય પિતાના ઉપયોગમાં લેવા લાગ્યા હોય, અને ત્યારથી એ પ્રણાલિકા બદલવા માટે દ્રવ્યસપ્તતિ વિગેરે ગ્રંથ લખાયા હોય તે તે સંભવિત છે. બીજી રીતે આ પાઠને વિચાર કરતાં એમ પણ સમજાય છે કે જીર્ણોદ્ધારાદિ કાર્યમાં એ દ્રવ્ય ખર્ચાય, નવીન જીનપ્રતિમાજી ભરાવાય અને જ્યાં દેરાસર ન હોય ત્યાં નવીન દેરાસર સગવડ મુજબ બનાવવા માં આવે, એવા કામમાં દેવદ્રવ્યને વ્યય થવાથી તેમાં પધરાવેલા જીન પ્રતિમાજી દ્વારા ઘણા ભવ્ય છ દર્શન પૂજા વિગેરેને લાભ લઈ પિતાનાં સમક્તિને નિર્મળ કરે તેમજ જ્ઞાનાદિ ગુણેને પણ નિર્મળ કરે, વળી દેરાસરને લઈને ઘણું જ ધર્મની અંદર ટકી રહેવાના ઘણુ દાખલાઓ મોજુદ હેવાથી તેમની જીનપ્રવચનની વૃદ્ધિ તથા જ્ઞાનાદિગુણની વૃદ્ધિ થવાને પણ સંભવ રહે છે. આથી દેવદ્રવ્ય ઘણું જ ઉપયોગી છે તે ચક્કસ થાય છે પણ જે તે દેવદ્રવ્ય એક દેરાસરવાળા બીજા દેરાસરના જીર્ણોદ્ધારાદિ કાર્યમાં ન આપતા હોય અને મમતાથી પિતાનું માની તેના ઉપર સત્તા ચલાવતા હોય, તેને સદ્વ્યય ન કરતા હોય તે પછી દેવદ્રવ્યને ઉપર જણાવેલ અપૂર્વ લાભ તેઓ કેઈને આપી શકતા નથી, અને તેને પરિણામે અનેક ભાંજગડે ઉભી થવા સંભવ રહે છે. અને થતી જોવામાં આવે છે. એમ અમને જણાય છે.
વળી તે માટે બીજા ગ્રંથમાં શું કહ્યું છે તે બતાવું છું. ૧૪૪
