________________
2
તેમની પાસે દીક્ષા ગ્રહણ કરી. શ્રીમાન ખુટેરાયજીએ મૂળચંદજી મહારાજને થાડા સમયમાં જણાવી દીધુ` કે મને આ મતમાં અમુક અમુક શંકાઓ થઇ છે, આજ દીન સુધી તેને નીકાલ કાઇએ કર્યો નથી. શાસ્ત્રમાં આ કરતાં જૂદીજ પ્રરૂપણા છે, અને આ મત ભૂલ ભરેલા છે. મૂળચંદજી મહારાજ પણ બુદ્ધિમાં ઘણા તીક્ષ્ણ અને માહાશ હતા, તેથી તેમણે સત્યાસત્યના નિર્ણય કરવા માંડ્યો. તે મતમાં મોટા ગણાતા સાધુઓને મુહપત્તિ માંધવાનું અને પ્રતિમા નહિ પૂજવાનુ કારણ પૂછ્યું. વળી તેમણે જણાવ્યું કે મુહપત્તિ ખાંધવાથી સ’મુર્ચ્છિમ જીવની ઉત્પત્તિ થાય છે, પ્રમાણુ કરતાં તે માટી રાખવી પડે છે, તેમાં ઢાશ નાખવા પડે છે અને અન્ય ધમીઆમાં અપહાસ્યને પાત્ર થવાય છે. આ વગેરે અનેક દાષા છે. વળી વિપાકસૂત્રમાં મૃગાપુત્રના અધિકારમાં ગાતમસ્વામીને મુહપત્તિ ખાંધવાનું કહેવામાં આવે છે. જો મુહપત્તિ ખાંધવાની પ્રથા પ્રચલિત હાત તા મુહુપત્તિ બધા એમ કહેવાનુ પ્રયાજન ન રહેત. વળી પ્રતિક્રમણમાં બગાસુ, છીંક કે ઓડકાર આવે ત્યારે સાધુએ મુખ આગળ મુહંપત્તિ રાખવી એવા આદેશ છે. જો મુહપત્તિ ખાંધેલી જ હાત તા આમ કહેવાનું કાઇ પણ કારણ હાત નહિ.
વળી પ્રતિમાજીની ખાખતમાં જ્ઞાતાસૂત્ર, ભગવતીજી, જીવાભિગમ, ઉપાસગદશાંગ વગેરે અનેક સૂત્રામાં પાઠ છે, તેાપછી શા માટે પ્રતિમાઓ ન માનવી ? આવી તેમની શકાનું કાઇ સમાધાન કરી શક્યું નહિ. ઉત્તર મળે પણ ક્યાંથી? ખાટુ કયાં સુધી નભે ? આડા અવળા ઉત્તરી આપી સમજાવવા પ્રયત્ન કરવામાં આવ્યા, પણ તેથી તે તેમની શંકામાં ઉમેરો થવા લાગ્યા. વિશેષ સુત્રા જોતાં પોતાની માન્યતાને વિશેષ પુષ્ટિ મળી; આથી તે મતમાં હવે વધારે વાર રહેવુ તેમને ચેાગ્ય લાગ્યું નહિ. આથી સ ંવત ૧૯૦૩માં ગુરૂ શિષ્ય મન્નેએ શુદ્ધ સ ંવેગ મત અંગીકાર કર્યો, અને લેાકાનાં ભલાને ખાતર યાર ઉપદેશ દેવાના પ્રારભ કર્યો. આ પ્રમાણે આઠ વર્ષ રહી, શુદ્ધ, ઉપદેશ આપી અનેક જીવાને શુદ્ધ મતની શ્રદ્ધા કરાવી. આ અરસામાં
